"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2023/455 E., 2023/628 K.
HÜKÜM : Kabul
İlk Derece Mahkemesi kararı, Yargıtayca duruşma istemli olarak davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi. Duruşma için belirlenen 04.02.2025 günü hazır bulunan davacı vekili Avukat ... ile her iki şirket yetkilisi Menekşe Sağlam dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü.
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; Çin Uluslararası Ekonomik ve Ticaret Hakemlik Komisyonu'nun 11.06.2018 tarihinde vermiş olduğu hakem kararının tenfizine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili cevap dilekçesinde; tahkim şartının olduğu sözleşmenin taraflarınca imzalanmadığını, tahkim iradesinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, Çin Uluslararası Ekonomik ve Ticaret Hakemi Komisyonu 11.06.2018 tarihinde vermiş olduğu hakem kararının hüküm bölümünün tüm yönleriyle tenfizine karar verilmiş, hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, yabancı hakem kararının tenfizi istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
1.Dosyadaki yazılara, İlk Derece Mahkemesince 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 373/4 hükmü uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve İlk Derece Mahkemesince verilen 07.09.2020 tarih 2019/46 E. 2020/296 K. sayılı ilk kararın gerekçesinde, davacı vekilince dosyaya sunulan 13.11.2013 tarih ve 2013XCMGE/E-OZMAK014 numaralı sözleşmenin İngilizce ve Türkçe tercümesi incelendiğinde tahkim sayfasına ilişkin olarak 8 numaralı sayfada davalıların imzasının bulunmadığı, bir tahkim sözleşmesinden söz edebilmek için öncelikle tarafların bu konuda birbirine uygun irade beyanında bulunmaları gerektiği, New York Sözleşmenin II/2. maddesinde yazılı tahkim sözleşmesi dışında karşılıklı olarak alıp verilen mektup veya telgraf içeriğinde bulunan ya da taraflarca imzalanan sözleşmede bulunan tahkim şartı da yazılı anlaşma olarak kabul edildiği, somut olayda davacının tahkim iradesini bildirdiği, ancak davalı tarafın aynı iradeyi gösterdiğine ilişkin New York Sözleşmesinin II/2. maddesi kapsamında tahkim şartını kabul ettiğine dair herhangi bir irade açıklamasında bulunmadığı, bu durumda tarafların tahkim sözleşmesi konusunda birbirine uygun irade beyanında bulunduklarının kabul edilemeyeceği, özellikle Yabancı Hakem Kararlarının Tanınması ve İcrası Hakkındaki New York Sözleşmesi’nin II. maddesinde “yazılı şekil” koşulunun öngörülmesinin temel nedenlerinden birisinin de tarafların gerçek iradelerinin somut olarak belirlenmesi ve güvenli şekilde delillendirilmesi olduğu, bu şekilde olası ihtilaflarda tarafların hukuki güvenliklerinin sağlanmasının amaçlandığı, taraflar arasında geçerli bir tahkim sözleşmesinin mevcut olduğunun kabulüne imkan bulunmadığı belirtilerek davanın reddine hükmedilmiş olmasına, yani İlk Derece Mahkemesince, taraflar arasında 13.11.2013 tarih ve 2013XCMGE/E-OZMAK014 numaralı sözleşmenin akdedildiğinin kabul edilmiş olduğunun ancak bu sözleşmenin sekizinci sayfasında yer alan tahkim şartının, bu sayfada davalıların imzasının bulunmaması sebebiyle davalılar bakımından bağlayıcı olmayacağının, zira davalıların tahkim iradesini göstermediklerinin hüküm altına alınmasına, bu karar her iki tarafça da istinaf edilmiş ise de davalı tarafın istinafının sadece vekalet ücretine ilişkin olmasına, gerekçeye ilişkin bir istinaf sebebi bulunmamasına, bir başka ifade ile davalı tarafın, İlk Derece Mahkemesi'nin taraflar arasında 13.11.2013 tarih ve 2013XCMGE/E-OZMAK014 numaralı bir sözleşmenin akdedildiği hususuna ses çıkarmamasına ve bu hususu kabul etmesine, nitekim Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmesine; bu karara karşı da davalı tarafça yine sadece lehlerine hükmedilen vekalet ücretinin yanlış belirlendiği gerekçesi ile temyiz yoluna başvurulmasına, istinaf sebebi yapılmayan bir hususun temyizde incelenemeyecek olmasına ilişkin kural bir yana bırakılırsa gerekçeden de temyize gelinmemesine, bu durumda gelinen aşamada, davacı lehine oluşan usuli kazanılmış hak görmezden gelinerek bir inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
V. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile İlk Derece Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 28.000,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 20.02.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.