Logo

11. Hukuk Dairesi2024/3017 E. 2025/1251 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Marka başvurusunun, daha önce tescilli bir marka ile benzerlik taşıdığı gerekçesiyle kısmen reddine ilişkin Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu kararının iptali istemidir.

Gerekçe ve Sonuç: Dava konusu başvuru ile redde mesnet marka arasında 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 5/1-ç hükmü anlamında bir benzerlik bulunmadığı ve başvuruya yeterli ayırt ediciliğin sağlandığı gözetilerek, Bölge Adliye Mahkemesi’nin ilk derece mahkemesi kararını onayan direnme kararı onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/50 Esas, 2024/410 Karar

vekili Avukat ...

vekili Avukat ...

HÜKÜM : Esastan ret

SAYISI : 2021/54 E., 2021/209 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

KARAR

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 39, 41, 43 ve 44. sınıflarda yer alan hizmetler bakımından tescili için yaptığı 2020/91771 sayılı ve "MAÇA" ibareli başvurusunun, Markalar Dairesi Başkanlığı'nca 2017/22719 sayılı ibareli marka ile ayniyet teşkil ettiği gerekçesi ile 6769 sayılı SMK’nın 5/1-ç hükmü gereğince 43/1 sınıf hizmetler için kısmen reddedildiğini, bu karara karşı yaptıkları itirazlarının da Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararı ile reddine karar verildiğini, oysa müvekkilinin başvurusu ile redde mesnet marka arasında bu yönde bir benzerlik bulunmadığını, dava konusu başvurunun müvekkilinin önceki markalarının serisi mahiyetinde olduğunu ileri sürerek YİDK'ın 2020-M-10411 sayılı kararının iptaline, başvurunun reddedildiği hizmetler bakımından da tescil işlemlerine devam edilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu başvuru ile redde mesnet marka işaretleri arasında aynılık bulunmadığı gibi başka bir incelemeye gerek olmaksızın hemen ve ilk bakışta ayırt edilemeyecek derecede bir benzerlik de olmadığı, davacı yararına müktesep hak koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm, davalı tarafça istinaf edilmiştir.

IV. İSTİNAF

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile ibareli dava konusu başvuru ile redde mesnet 2017/22719 sayılı ve +şekil" ibareli marka arasında 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun 5/1-ç hükmü anlamında bir benzerliğin bulunmadığı, anılan hüküm kapsamında dava konusu başvuruya yeterli ayırt ediciliğin sağlandığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davalı tarafça temyiz edilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Dava ve Hukuki Nitelendirme

Dava, marka başvurusunun kısmen reddine dair YİDK kararının iptali ve başvurunun reddedilen hizmetler yönünden tescili işlemlerine devam edilmesi istemine ilişkindir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalı kuruma yükletilmesine, 25.02.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.