"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/708 Esas, 2023/242 Karar
HÜKÜM : Davanın kısmen kabulü
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davalı vekili
Taraflar arasında görülen davada mahkemece verilen kararı onayan Dairenin kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup görüşüldü:
KARAR
I. DAVA
1.Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin her çeşit vasıtanın kurtarılması, çekilmesi, muhafazası ve otopark işletmeciliği alanında faaliyet gösteren gerçek kişi tacir olduğunu, davalının ise muhtelif tarihlerde ve çeşitli sayıda vasıtayı çektirerek muhafaza edilmek üzere müvekkiline teslim ettiğini, ancak herhangi bir ücret ödemediğini iddia ederek beher vasıtanın otoparka çekilmesi için çekici ücreti ile beher vasıtanın muhafaza ücreti olmak üzere toplam 7.500,00 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davacı vekili 16.02.2018 tarihli ıslah dilekçesi ile çekici ücreti ile muhafaza ücreti bedeli talebini 2.509.877,00 TL artırarak 2.517.377,00 TL 'nin davalıdan tahsilini istemiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; husumet itirazlarının bulunduğunu, idarenin bu davanın davalısı olmadığını, davanın araç sahiplerine yöneltilmesi gerektiğini, ayrıca dava dilekçesinde hangi araçların otopark ve çekici ücretlerine ait alacağın istendiğinin belli olmadığını, araçların teslim tarihlerinin belli olmadığını, bu yönden zamanaşımı itirazlarının bulunduğunu, Balıkesir Emniyet Müdürlüğü'ne bağlı ekipler tarafından 2006-2007-2008-2009-2010 yılı sonuna kadar toplam 17.699 aracın ... Otoparkına çektirildiğini, yasal süresi içinde başvuran araç sahiplerinden otopark ve çekici ücretlerinin tahsil edilerek sahiplerine teslim edildiğini, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'na (2918 sayılı Kanun) eklenen Ek-14 üncü maddesine istinaden satışları yapılır denildiğinden çeşitli tarihlerde bağlanan araçların 6 aylık yasal süreyi doldurduktan sonra satışı yapılmak üzere yazı ile Milli Emlak Müdürlüğü'ne bildirildiğini, davacının araçların satışı yapılıp otopark ve çekici ücretleri ödendikten sonra tesliminin yapılacağı hususunu bilerek araç kabulü yaptığını, otopark ve çekici ücreti ödenmeksizin otoparktan teslim alınan araç olmadığından bir borcun da olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, dava konusu yedieminde bulunan araçların rayiç değerlerinin 9.112.280,00 TL olarak tespit edildiği, 03.08.2005 tarih ve 296 sayılı Milli Emlak Genel Tebliği'nin 2 nci maddesinde satışı yapılan araçların otopark ve çekici ücretlerinin satış bedelinden düşüleceği ve otopark ücreti olarak ödenecek bedel tutarının araç satış bedelinin %25'ini geçemeyeceği hususu gözetilerek belirlenen çekici ve otopark ücretinin 2.278.070,00 TL'yi geçmeyeceğinin tespit edildiği, davacının dava konusu araçların maliklerinden otopark ve çekici ücretlerinin tahsiline yönelik imkânın bulunmasına rağmen hareketsiz kalarak zararın artmasına sebebiyet verdiği, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun (6098 sayılı Kanun) 52 nci maddesi gereğince davacının müterafık kusuru oranında takdiren %50 indirim yapılmasının uygun olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 1.139.035,00 TL otopark ve çekici ücretinin 7.500,00 TL'sine dava tarihinden, 1.131.535,00 TL'sine ıslah tarihi olan 19.02.2018 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiş, Dairemizin 20.02.2024 tarihli, 2023/3416 E. ve 2024/1275 K. sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş, Dairemiz ilamına karşı davalı vekilince karar düzeltme yoluna başvurulmuştur.
IV. KARAR DÜZELTME İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacıya ait otoparkta muhafaza edilen araçların ödenmeyen ücretleri ile çekici ücretlerinin tahsili istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun ( 1086 sayılı Kanun) 440 ıncı ve 442 nci maddeleri.
2.2918 sayılı Kanun'un Ek-14 ncü maddesi.
3.6098 sayılı Kanun'un 52 nci maddesi.
3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, Mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin 1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesinde sayılan hâllerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
V. SONUÇ: Davalı vekilinin karar düzeltme isteminin 1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesi gereğince REDDİNE, davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Kanun ile değiştirilen 1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca takdiren 2.505,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 24.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.