"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/557 Esas, 2022/751 Karar
HÜKÜM : Direnme
Taraflar arasındaki yabancı mahkeme kararının tenfizi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Mahkemece davanın kabulüne verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizce yapılan inceleme sonunda karar bozulmuş, mahkeme tarafından Dairemiz ilamına karşı direnilmiştir.
Direnme kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizce bozma kararı yerinde bulunarak direnme kararı incelenmek üzere dosya Hukuk Genel Kuruluna gönderilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 17.04.2024 tarih, 2023/11-385 E. ve 2024/188 K. sayılı ilâmı ile davalı vekilinin temyiz itirazlarına ilişkin inceleme yapılmak üzere dosya Dairemize gönderilmiş olmakla Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; müvekkilleri ile davalı arasında 2000 yılında Köln’de sözleşme imzalandığını, müvekkillerinin bu sözleşmenin feshi istemiyle dava açtığını ve Köln Bölgesel Yüksek Mahkemesinin 22. Hukuk Senatosu 24.11.2008 tarihli ve 22 O 172/08 sayılı kararı ile haklı bulunduğunu ileri sürerek bu kararın Türkiye'de de geçerli olabilmesi için tanınması ve tenfizine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; tenfiz şartlarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARLARI, BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A.Mahkemece Verilen Karar
Mahkemece 10.02.2021 tarih, 2020/581 E. ve 2021/111 K. sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiştir.
B. Bozma Kararı
Dairemizin 14.02.2022 tarih, 2021/4154 E. ve 2022/1044 K. ilamı ile 7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'un (7194 sayılı Kanun) 41 inci maddesi nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğinine işaret edilerek Mahkeme kararı bozulmuştur.
C. Mahkemece Verilen Direnme Kararı
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile 7194 sayılı Kanun'un 41 inci maddesinin tenfize engel teşkil etmediği gerekçesiyle önceki kararda direnilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen direnme kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; direnme kararının hukuka aykırı olduğunu, tenfiz şartlarının bulunmadığını belireterek kararın bozulmasını istemiştir.
C. Dairemizin İnceleme Kararı
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede, Daire kararının yerinde olduğu belirtilerek temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiştir.
D.Hukuk Genel Kurulu Kararı
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 17.04.2024 tarih, 2023/11-385 E. ve 2024/188 K. sayılı ilâmı ile 7194 sayılı Kanun'un 41 inci maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle yeni bir durum meydan geldiği gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
E. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, yabancı mahkeme kararının tenfizi talebine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 7194 sayılı Kanun'un 41 inci maddesi.
3.12.09.2023 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesi'nin 18.05.2023 tarih, 2020/11 E. ve 2023/98 K. sayılı iptal kararı.
3. Değerlendirme
7194 sayılı Kanun'un 41 inci maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olduğu dikkate alınarak yapılan değerlendirmede temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
01.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.