"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2022/603 Esas, 2022/680 Karar
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davalı vekili
Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda Mahkemece kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı ile imzalanan sözleşme ile müvekkiline 03.03.2000 tarihinde Ankara Bölgesinde satış ve servis yapma hakkının verildiğini, davalı tarafın bayilik sözleşmesi ile ilgili kurumsal talepleri doğrultusunda plaza inşa edildiğini ve plazanın büyük maliyetlerle tefriş edildiğini, ancak davalının 1 Ocak 2007 tarihi itibariyle bayiliğin feshedildiğini bildirerek müvekkiline araç vermeyi kestiğini, fesih bildiriminin haksız olduğunu, zira fesih sürelerine riayet edilmediğini ileri sürerek bu sebeplerle müvekkilinin uğramış olduğu 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun'un (4054 sayılı Kanun) muafiyeti düzenleyen 5 inci maddesi kapsamında sektörü düzenleyen 1998/3 sayılı tebliğ doğrultusunda davalının iki senelik ihbar süresine uymaması sebebiyle 1 sene mahrum olduğu kazanç, haksız fesih nedeniyle çalışanların kıdem tazminatları, davalının Ankara bölgesinde tanınırlığının artırılması için harcanan giderler, davalının bayilik ilişkisini sürdürmek amacıyla zorunlu olarak yaptırdığı markaya özgü münhasırlık içeren yatırımların ve diğer maddi zararlarıyla birlikte uğranılan manevi zararın tazmini için fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak şimdilik 25.000,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini arttırmıştır.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; yeniden yapılandırma amacı ile sözleşmenin 37 nci maddesinin üçüncü fıkrasına uygun olarak 1 yıllık feshi ihbar süresinde sözleşmelerin feshedildiğini, davacı şirketin fesihten dolayı Volvo'dan hiçbir talepte bulunmayacağını da açıkça beyan ve kabul ettiğini, davacının dava dilekçesinde genel ve soyut ifadelerle bahsettiği zarar iddiasının gerçek dışı olduğunu, davacıyla devam eden süreçte sadece yetkili servis sözleşmesi imzalandığı halde davacının bu sözleşme imzalanırken herhangi bir ihtirazi kayıt ileri sürmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiş, Dairemizin 20.12.2023 tarihli, 2023/1003 E. ve 2023/7546 K. sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş, Dairemiz ilamına karşı davalı vekilince karar düzeltme yoluna başvurulmuştur.
IV. KARAR DÜZELTME İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki oto satış bayiliği sözleşmesinin haksız feshi nedeniyle tazminat talebi ve yapılan yatırım harcamalarının tahsili istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 2, 18, 19, 108 ve110 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davalının mükerrer ödeme riskine ilişkin temyiz itirazlarının infazda dikkate alınacak olmasına göre, davalı vekilinin 1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
V. SONUÇ: Davalı vekilinin karar düzeltme isteminin 1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesi gereğince REDDİNE, alınması gereken karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen 1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca takdiren 2.505,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 26.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.