"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1742 E., 2023/1355 K.
HÜKÜM : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 1. İş Mahkemesi
SAYISI : 2017/645 E., 2020/176 K.
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesi kararının dosyası dairemize gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen 23.11.2023 tarih ve 2020/1742 E., 2023/1355 K. sayılı kararının davacılar vekili tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 04.03.2024 tarih, 2024/734 E., 2024/2189 K. sayılı kararıyla davacıların adli yardım talebinin reddine karar verildiği, kararın itirazen incelenmesinin adı geçen davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine dosyanın HMK’nın 337. maddesi uyarınca Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
Sosyal hukuk devletinin bir gereği olarak kabul edilmiş olan adli yardım, ekonomik bakımdan yetersiz olan kimselere, yargı organları önünde haklarını arayabilmeleri veya savunma yapabilmeleri için parasal kolaylıklar sağlanması anlamına gelir. Bu anlamdaki kolaylıklar yargılama giderlerinden muafiyet ve ücretsiz hukuki yardım sağlanması yoluyla gerçekleştirilebilir(Pekcanıtez H./Özekes M./Akkan M./Taş Korkmaz H.: Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, Cilt III, İstanbul 2017, s. 2410-2411).
Adli yardım 6100 sayılı Kanun’un 334 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Anılan maddelere göre gerçek kişiler ile kamuya yararlı dernek ve vakıfların yararlanabileceği adli yardımın şartları, ödeme gücünden yoksun olma ve talebin açıkça dayanaktan yoksun olmamasıdır. Adli yardım talebinde bulunan gerçek kişi veya tüzel kişinin yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri de mahkemeye ibraz etmesi gerekir. Adli yardım talebinde bulunanın ödeme gücünden yoksun olup olmadığı, bu belgeler incelenerek belirlenecektir.
Bu açıklamalar ışığında adli yardım talebini içeren dilekçe ile ekindeki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde; adli yardım talebinde bulunan tarafın, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken temyiz yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu yönünde kanaat oluşmamıştır.
Açıklanan nedenle Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin adli yardım talebinin reddine ilişkin kararı yasaya uygun olduğundan, davacılar vekilinin yerinde bulunmayan itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
KARAR;
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin yerinde görülmeyen itirazlarının HMK’nın 337/2. maddesi gereğince REDDİNE,
16.09.2024 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.