"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 43. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/990 Esas, 2024/1128 Karar
HÜKÜM : Davanın kabulüne
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 8. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2017/475 E., 2020/224 K.
Bölge Adliye Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı aleyhine Mayen Asliye Mahkemesine başvurup alacak davası açtığını, ödeme emrinin ve Mahkeme kararının davalıya tebliğ edildiğini, kararın 26.05.2014 tarihinde kesinleştiğini ileri sürerek Almanya Mayen Asliye Hukuk Mahkemesinin (11-0215042-0-0 N) 28642/101811 Ukto.-1 INSO sayılı ilamlarının tenfizini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; icra emri başlıklı belgedeki adresin müvekkiline ait olmadığını, MÖHUK’ta ancak Mahkeme kararlarının tenfizinin öngörüldüğünü, davacının bir anlamda haciz kararının tenfizini talep ettiğini, belgenin Mahkeme ilamı niteliği taşımadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, dosyada mevcut deliller, Yargıtay bozma ilamı ve tüm dosya mündericatı değerlendirildiğinde, davaya konu kararın ilam niteliğinde tenfize uygun kararlardan olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, Almanya Mayen Asliye Mahkemesi'nin 11.0215042-0-0 N sayılı (28642/101811 Ukto.-1 Inso Dosya no'lu), 25.05.2011 tarihli kararının tenfizine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
IV. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, yabancı Mahkeme kararının tenfizi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un 50 nci maddesi.
3. Değerlendirme
Dosyadaki yazılara, Bölge Adliye Mahkemesince 6100 sayılı Kanun'un 373 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
V. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 26.12.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.