Logo

11. Hukuk Dairesi2025/844 E. 2025/1857 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: İş kazasında hayatını kaybeden kişinin yakınlarının, destekten yoksun kalma tazminatı talepleri için Sosyal Güvenlik Kurumu'na karşı açtıkları davanın kabul edilip edilmemesi.

Gerekçe ve Sonuç: İşverenin tehlikeli maddeler zorunlu sorumluluk sigortasını yaptırmaması nedeniyle oluşan zararın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanması gerektiği ve daha önceki Yargıtay bozma kararına uygun olarak sigorta teminatının garameten paylaştırılması gerektiği gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2021/423 Esas, 2022/507 Karar

BİRLEŞEN DAVA : Ankara 4. Asliye Hukuk Mahkemesi 2011/520 E.

HÜKÜM : Davanın kabulü

İlk Derece Mahkemesi kararı birleşen davada davacı vekili ile asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

KARAR

I. DAVA

1.Asıl davada davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkillerinin babası ve eşi olan...'in meydana gelen patlamada hayatını kaybettiğini, ailede sadece müvekkillerinin murisinin çalıştığını, Güvence Hesabına yapılan başvurunun reddedildiğini, ölenin kazada tamamen kusursuz olduğunu, müvekkillerinin destekten mahrum kaldıklarını ileri sürerek şimdilik Fazilet için 750,00 TL, Şevval için 250,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.

2.Birleşen davada davacı vekili dava dilekçesinde, davacının oğlu...'in meydana gelen patlama sonucu öldüğünü, ... Gaz A.Ş.'nin tehlikeli maddeler zorunlu sorumluluk sigortasını yaptırmadığını, davacının oğlunun desteğinden yoksun kaldığını ileri sürerek şimdilik 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davacı vekili ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.

II. CEVAP

Asıl ve birleşen davada davalı vekili cevap dilekçesinde, husumetin Sosyal Güvenlik Kurumu ve işverene yöneltilmesi gerektiğini, müvekkili Kurumun sorumluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesince, Ankara 7. İş Mahkemesi'nin 2014/1378 E. sayılı dosyası ile Ankara 12. İş Mahkemesi'nin 2011/753 E., 2016/225 K. sayılı dosyasının Ulusal Yargı Ağı Projesi üzerinden celp edildiği, Ankara 12. İş Mahkemesi’nin 16.05.2016 tarihinde verdiği davanın açılmamış sayılmasına dair kararın kesinleştiği, Yargıtay bozma kararı uyarınca sigorta teminatının garameten paylaştırılması gerektiği, bilirkişi raporlarında; kazanın iş yerinde meydana geldiğinin, iş yerinin zorunlu sorumluluk sigortası yaptırması gerektiğinin, sigorta yapılmadığından davalı ...’nın sorumlu olduğunun belirtildiği, bilirkişi raporları doğrultusunda belirlenen tazminat miktarlarının teminat limiti dahilinde kaldığı gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiş, karar birleşen davada davacı vekili ile asıl ve birleşen davada davalı vekilince temyiz edilmiştir.

IV. TEMYİZ

A. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Dava, destekten yoksun kalma tazminatının tahsili istemine ilişkindir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, birleşen davada davacı vekili ile asıl ve birleşen davada davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

V. SONUÇ: Birleşen davada davacı vekili ile asıl ve birleşen davada davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, asıl ve birleşen davada davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden birleşen davada davacıya yükletilmesine, 17.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.