"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
ŞİKAYETÇİ : ..., ... Et Ve Et Ürünleri Gıda Temizlik Hizmetleri Sanayi Ve Ticaret Anonim Şirketi
SUÇ : Hakikate muhalif beyanda bulunmak
HÜKÜM :Temyiz başvurusunun reddi (ek karar)
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hakikate Muhalif Beyanda Bulunmak suçu yönünden, bölge adliye mahkemesinin temyizin reddine dair ek kararına yönelik temyizin incelenmesinde,
Temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 338. maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören, "Hakikate Muhalif Beyanda Bulunmak" suçunu oluşturduğu gözetildiğinde;
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d maddesi uyarınca ilk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı anlaşıldığından, bölge adliye mahkemesince verilen temyiz başvurusunun reddine dair 15/02/2024 tarihli ek kararın yasaya ve usule uygun olması nedeniyle, temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak esastan reddi ile 15/02/2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
2-İİK 89/4 maddesi uyarınca talep edilen tazminat yönünden, bölge adliye mahkemesinin temyizin reddine dair ek kararına yönelik temyizin incelenmesinde,
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01.01.2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01.01.2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01.01.2022 tarihinden itibaren yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na, 01.01.2023 tarihinden itibaren iki yüz otuz sekiz bin yedi yüz otuz Türk Lirası'na, 01.01.2024 tarihinden itibaren de üç yüz yetmiş sekiz bin iki yüz doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacının icra mahkemesine başvurduğu, Kemalpaşa 1. Asliye Hukuk (1. İcra Ceza) Mahkemesinin 24/06/2022 tarihli ve 2019/131 Esas ve 2022/41 Karar sayılı kararı ile davanın reddine karar verildiği, davacılar tarafından İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 28/12/2023 tarihli ve 2023/1781 Esas, 2023/2184 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ve istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez temyiz talebinin reddine dair 15/02/2024 tarihli ek kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, İİK'nın 364/1. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin 15/02/2024 tarihli ek kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ :
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair 15/02/2024 tarihli ek kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 427,60 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 11.06.2024 gününde oy birliğiyle karar verildi.