"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Borçlunun; adına kayıtlı Ankara 4. Genel İcra Dairesi'nin 2023/23149 E. sayılı dosyasından hacizli 06 JR 430 plaka sayılı aracın yediemin ücret borcu nedeniyle 7445 sayılı Kanun ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'na eklenen geçici 20. Maddesi gereğince tasfiyesine dair işlemin ve icra dairesinin 2023/ 476 Talimat sayılı dosyasından yapılan satış işleminin iptaline ve ihalenin feshine karar verilmesi istemiyle İcra Mahkemesine başvurduğu, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verildiği, borçlu tarafından istinaf yoluna başvurulduğu, Bölge Adliye Mahkemesince, kararın niteliği itibariyle kesin kararlardan olduğu belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verildiği, kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ek kararla temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez ek kararın borçlu tarafından temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nın 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
02.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 365/1. maddesinde; “İstinaf yoluna başvurma, yasal süre geçtikten sonra yapılır veya istinaf yoluna başvurulmasına olanak bulunmayan bir karara veya vazgeçme nedeniyle itiraz veya şikâyetin reddine yahut süresi geçmiş bir şikâyete ilişkin olursa, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili hükümleri gereğince istem icra mahkemesince reddedilir” hükmü yer almaktadır. Aynı maddenin 3. fıkrasında ise; “Bölge Adliye Mahkemesi, birinci fıkra kapsamına girdiği hâlde reddine karar verilmemiş başvuruyu geri çevirmeyip doğrudan kesin karara bağlar” hükmüne yer verilmiştir.
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 01.01.2024 tarihinden itibaren üç yüz yetmiş sekiz bin iki yüz doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
İş bu şikayet konusu; İİK' nun 363. maddesinde ifadesini bulan "hacizli taşınır malların muhafaza şekli" ne ilişkin olmayıp, 7445 sayılı Kanun ile 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'na eklenen geçici 20. maddenin uygulanma biçimine bir başka deyişle bahsi geçen uygulamanın mevzuata, usul ve yasaya uygun olup olmadığı iddiasına ilişkindir. Yapılan işlemler " hacizli malların muhafaza şekli" tanımına girmeyip tamamen İİK' nun geçici 20. madde kapsamında uygulanan icra memurluğu işlemlerini şikayettir.
Her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince ek kararla; kararın nitelik itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; yukarıda izah edilen nedenlerle kararın niteliği itibariyle kesin olmadığı; ancak şikayet konusu aracın muhammen bedeli 170.000-TL, ihale bedeli 157.157-TL olmakla Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmeyip miktar yönünden kesin olduğu anlaşıldığından, temyiz talebinin reddine ilişkin sonucu itibari ile doğru olan Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nin 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nin 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 427,60 TL temyiz harcından evvelce alınan harç varsa mahsubu ile temyiz edenden tahsiline, 27.11.2024 gününde oy birliğiyle karar verildi.