"İçtihat Metni"
Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanıklar ... ve ...'in, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmalarına dair Trabzon 2. İcra Ceza Mahkemesinin 23/11/2023 tarihli ve 2023/74 esas, 2023/139 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Trabzon 1. İcra Ceza Mahkemesinin 19/12/2023 tarihli ve 2023/21 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 12/09/2024 gün ve 94660652-105-61-1936-2024-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/09/2024 gün ve KYB-2024/94121 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 2024/580 esas, 2019/2024/917 karar sayılı ilamında, "... 2004 sayılı Kanun'un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiği halde, Burhaniye İcra Müdürlüğünün 2020/710 Esas sayılı takip dosyasında mevcut 28.12.2020 tarihli ödeme taahhüdünde ödeme taahhüdünden son taksit tarihine kadar işleyecek faiz olup olmadığının ve alacaklının işleyecek faizden feragat beyanın da belirtilmemiş olması nedeniyle belirsizlik bulunduğu, ayrıca icra gideri olmadığı halde baro pulu ücretinin de gider olarak gösterildiği, bu nedenlerle borçlu tarafından verilen taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, " şeklinde yer alan açıklamalar nazara alındığında,
Dosya kapsamına göre, Trabzon İcra Müdürlüğünün 2022/25701 sayılı takip dosyasında mevcut 19/09/2022 tarihli ödeme taahhüdünde, icra gideri olmadığı halde baro pulu ücretinin de gider olarak gösterildiği, bu nedenlerle borçlu tarafından verilen taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, üzerlerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle sanıkların beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Trabzon 1. İcra Ceza Mahkemesinin 19/12/2023 tarihli ve 2023/21 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanıklar hakkında borçlunun ödeme şartını ihlâli eylemlerinden dolayı hükmolunan tazyik hapislerinin kaldırılmasına, bu eylemlerle ilgili olarak sanıklar hakkında verilen tazyik hapisleri infaz edilmekte ise derhal salıverilmelerine,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin cezanın kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden,
"Sanıklar ... ve ...'in, üzerlerine atılı borçlunun ödeme şartını ihlâl suçunun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince ayrı ayrı BERAATLERİNE,"
"Yargılama giderinin müşteki üzerinde bırakılmasına,"
Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17/12/2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.