"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hakikate muhalif beyanda bulunmak
HÜKÜM : Esastan Ret
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Hakikate Muhalif Beyanda Bulunmak suçuna yönelik kurulan hükme ilişkin incelemede,
Temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 338. maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören, "Hakikate Muhalif Beyanda Bulunmak" suçunu oluşturduğu gözetildiğinde;
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d uyarınca; İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı cihetle, davacı/müşteki vekilince yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-İİK 89/4 maddesi uyarınca talep edilen tazminat istemine yönelik olarak kurulan hükme ve nispi vekalet ücretine ilişkin davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/4. Maddesindeki "(4) Maddi tazminat istemli davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur." şeklindeki hüküm gereğince tazminat isteminin reddine karar verilmesi halinde maktu vekalet ücretine hükmedilmelidir.
Somut olayda, haciz ihbarnamesinin üçüncü kişiye tebliği tarihi itibariyle, üçüncü kişi nezdinde kesinleşmiş, haczedilebilecek muaccel bir alacağının bulunmaması nedeniyle verilen tazminat davasının esastan reddine yönelik karar karşılığında hükmedilecek vekalet ücretinin maktu olarak hüküm altına alınması gerektiği, ilk derece mahkemesince davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davacı aleyhine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi isabetsiz olup, bu husus bozma sebebi ise de anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Davacının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile; Ankara 12. İcra Ceza Mahkemesinin 17/04/2024 tarihli ve 2024/46 Esas ve 2024/57 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasının 8.fıkrasının tazminata yönelik vekalet ücretine ilişkin kısmının tümden çıkartılarak ve yerine; "8-Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT'si uyarınca belirlenen 12.000,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, "
ibaresinin yazılmasına, ilk derece mahkemesi kararının yukarıda yazılı gerekçe ile 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, harç alınmasına yer olmadığına, dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 11.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.