"İçtihat Metni"
EK KARAR TALEP EDİLEN KARAR :Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 06.02.2024 tarih ve 2024/418 Esas, 2024/918 Karar sayılı ilamı
Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ...'ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 13. İcra Ceza Mahkemesinin 28.04.2022 tarihli ve 2021/76 Esas, 2022/146 Sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 14. İcra Ceza Mahkemesinin 28.06.2022 tarihli ve 2022/30 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 07.12.2023 gün ve 94660652-105-34-27499-2022-KYB sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.12.2023 gün ve KYB-2023/133115 Sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmesi üzerine, Dairemizin 06.02.2024 tarih ve 2024/418 Esas, 2024/918 Sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine ilişkin ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 14. İcra Ceza Mahkemesinin 28.06.2022 tarihli ve 2022/30 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca bozulmasına, sanık hakkında borçlunun ödeme şartını ihlâli eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, bu eylemle ilgili olarak sanık hakkında verilen tazyik hapsi infaz edilmekte ise derhal salıverilmesine, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin cezanın kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden, "Sanık ...'ın, üzerine atılı borçlunun ödeme şartını ihlâl suçunun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince BERAATİNE, yargılama giderinin müşteki üzerinde bırakılmasına," dair karar verildiği anlaşılmış olup, Dairemizin anılan ilamına yönelik olarak sanık vekilinin 20.08.2024 tarihli dilekçesi ile anılan ilamda lehlerine vekalet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle ek karar yoluyla bu konudaki eksikliğin giderilerek vekalet ücretine karar verilmesini talep etmiş olmakla, dosya gereği için Dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Sanık vekilinin dilekçesinde; "sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmesi" gerekçesine dayandığı, 26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararların kanun yararına bozma konusu olamayacağı ve vekalet ücretinin şahsi hakka ilişkin olması nedeniyle bu hususta kanun yararına bozma talebinde bulunulamayacağı gibi ek karar talebinde de bulunulamayacağından, yerinde görülmeyen sanık vekilinin ek karar isteminin REDDİNE, 04.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.