"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davalılardan ... tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
02.03.2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK'nın 363/1. maddesine göre; istinafı kabil olan icra mahkemesi kararlarına karşı, ait olduğu alacak, hak veya malın değer veya miktarı 1.000 TL’yi geçmesi şartıyla istinaf yoluna başvurulabilir. Anılan hükümdeki kesinlik sınırının, aynı Kanunun ek (1). maddesi dikkate alındığında, 01.01.2023 tarihinden itibaren 41.710,00 TL, 01.01.2024 tarihinden itibaren 66.090,00 TL, 01.01.2025 tarihinden itibaren de 95.000,00 TL olarak uygulanması gerekmektedir.
Somut olayda, davacıların (3. kişiler) hacizlerin kaldırılması istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, İstanbul Anadolu 24. İcra Hukuk Mahkemesinin 17.12.2024 tarih ve 2023/915 E.-2024/807 K. sayılı kararı ile davacılardan ... yönünden davanın kabulü ile haczedilen mallar üzerindeki hacizlerin kaldırılmasına karar verildiği, davalı (alacaklı) tarafından, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesinin 13.02.2025 tarih ve 2025/335 E.-2025/411 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nın 363/1 ve 365/3. maddeleri gereğince usulden reddine kesin olmak üzere karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine; Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin (istihkak davasına konu mahcuzların değeri 30.000,00 TL), İlk Derece Mahkemesinin karar tarihine göre yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından İİK’nın 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ :
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 615,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 29.04.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.