"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı/borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Çeke dayalı kambiyo senetlerine mahsus haciz yolu ile takipte borçlunun diğer şikayet nedenlerinin yanı sıra borca, faize, faiz başlangıç tarihine ve tüm ferilere itirazı üzerine İlk Derece Mahkemesince; istemin reddi ile 34.702,80 USD'nin %20'si oranında tazminatın borçludan alınarak alacaklıya verilmesine karar verildiği, kararın borçlu tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu kararın borçlu tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 362/1-a maddesi uyarınca temyiz talebinin reddine dair 19.11.2024 tarihli ek kararın verildiği, bu kez son kararın borçlu tarafından temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, 30.000 USD asıl alacak ve ferileri olmak üzere toplam 34.702,80 USD alacağın tahsili için başlatılan takipte harca esas değer olarak 632.302,37 TL olarak gösterildiği ve bu miktarın İİK'nın 364/1. maddesinde öngörülen temyiz sınırının üstünde olduğu anlaşılmakla, temyiz talebinin reddine dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nin 19.11.2024 tarih ve 2023/2523 Esas 2024/2314 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına oybirliğiyle karar verildikten sonra aynı Mahkemenin 03.10.2024 tarih ve aynı sayılı asıl kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi:
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK'nın 169/a-6. Maddesi gereğince; itirazın reddi halinde borçlu, ancak takip muvakkaten durdurulmuş ise, diğer tarafın isteği üzerine, takip konusu alacağın yüzde yirmisinden aşağı olmamak üzere tazminata mahkum edilebilir.
İcra Mahkemesince, icra inkar tazminatına yabancı para alacağının takip tarihindeki Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası efektif satış kuru üzerinden hesaplanacak Türk Lirası karşılığı belirlenerek hükmedilmesi gerekmektedir. Bu husus kamu düzeni ile ilgili olup re'sen gözetilmesi gerekir.
Somut olayda; icra mahkemesince borçlunun tazminatla sorumlu tutulması doğru ise de, tazminata, yabancı para alacağının takip tarihindeki Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası’nın efektif satış kuru üzerinden hesaplanacak Türk Lirası karşılığı belirlenerek hükmedilmesi gerekirken yabancı para (USD) esas alınmak suretiyle tazminata karar verilmesi isabetsiz olup; hükmün bu nedenle bozulması gerekmekle beraber, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından, İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ :
Borçlunun temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin 3.10.2024 tarihli ve 2023/2523 Esas 2024/2314 Karar sayılı kararının, 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK’nın 364/2. maddesi göndermesi ile uygulanması gereken 6100 sayılı HMK’nın 373/1. maddeleri uyarınca re'sen (KALDIRILMASINA),
Bursa 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 19.07.2023 tarihli ve 2022/635 Esas 2023/701 Karar sayılı kararının hüküm bölümünün “2” nolu bendinde yer alan; “34.702,80 USD'nin %20'si oranında tazminatın” ibaresinin karar metninden çıkarılmasına, yerine; “34.702,80 USD asıl alacağın takip tarihindeki (14.09.2022) Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankasının efektif satış kuru (taleple bağlı kalınarak-1 USD = 18,2205 TL) üzerinden belirlenen 632.302,36 Türk Lirası’nın %20'si oranında hesaplanan 126.460,47 TL icra inkar tazminatının” ibaresinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca (ONANMASINA), karar düzelterek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 26.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.