Logo

2. Hukuk Dairesi2021/2577 E. 2021/4008 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davasında yoksulluk nafakasına hükmedilmesinin doğru olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Tarafların ekonomik ve sosyal durumları araştırıldığında, davacı kadın ve davalı erkeğin gelir düzeylerinin denk olduğu ve bu nedenle Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesindeki yoksulluk nafakası şartlarının kadın yararına oluşmadığı gözetilerek, kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakasının bozulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kendi davası hakkında verilen karar ile kadının davasının kabulü, yetki itirazı, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ile velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Davalı erkeğin yetki itirazı yönünden temyiz dilekçesinin incelenmesinde;

6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 1/c bendinde de “Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların” temyiz edilemeyen kararlardan olduğu yazılmıştır. Bu itibarla davalı kadın tarafından temyiz isteminde bulunulan bölge adliye mahkemesi kararı 6100 sayılı HMK'nın 362/1-c bendine göre kesin nitelikte olduğundan, davalı erkeğin temyiz dilekçesinin yetki itirazı yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.

2- Davalı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

b) Mahkemece yapılan ekonomik ve sosyal durum araştırmasında davacı kadının aşçı olarak çalıştığı davalı erkeğin de şoför olarak çalıştığı ve asgari ücretli çalıştığı başkaca bir gelirinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, davacı kadın ve davalı erkeğin gelirleri denk düzeydedir. Türk Medeni Kanunu'nun 175. madde koşullarının kadın yararına gerçekleştiğinden söz edilemez. Davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına (TMK m. 175) hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının, davalı erkeğin yetki itirazı yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyize konu bölümlerin ise yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.05.2021 (Prş.)