Logo

2. Hukuk Dairesi2022/1988 E. 2022/2632 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kayyım tarafından yapılan temyiz başvurusunun süresinde olup olmadığı hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Gerekçeli kararın kayyıma usulüne uygun tebliğ edildiğinin tespit edilememesi ve kayyımın adil yargılanma hakkının gözetilerek, temyiz başvurusunun süresinde olduğu kabul edilmiş ve yerel mahkemenin temyiz talebini reddeden ek kararı kaldırılmış, esas kararı ise dosyadaki deliller ve kanuna uygun sebepler değerlendirilerek onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Kayyım Atanması

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm kayyım tarafından 07.04.2016 ve 29.03.2016 tarihli ek kararlar ile asıl karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Mahkemenin 07.04.2016 tarihli ek kararının incelemesinde;

Mahkemece, 07.04.2016 tarihli ek kararla kayyımın temyiz dilekçesinin süresinde verilmediği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de karar hatalı olmuştur. Şöyle ki UYAP sistemi üzerinden kayyıma gerekçeli karar tebliği için tebligatın düzenlendiği, ancak dosya kapsamında kayyıma gerekçeli kararın tebliğ edildiğine dair tebligat parçasının olmadığı, PTT’den gelen yazı cevabında da tebligatın merkeze geliş, sevk ve teslim kaydının olmadığının bildirildiği anlaşılmaktadır. O halde, mahkemece ek kararda gerekçeli kararın kayyıma 26.11.2015 tarihinde tebliğ edildiğinden bahsedilmiş ise de kayyıma gerekçeli kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği denetlenemediğinden, Anayasanın 36. maddesi ile güvence altına alınan adil yargılanma hakkı dikkate alındığında temyiz başvurusunun süresinde olmadığından reddedilen kayyımın mahkemeye erişim ve adil yargılanma hakkının ihlali sayılacağı, bu itibarla temyiz başvurusunun süresinde olduğunun kabulü ile mahkemenin 07.04.2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.

2- Kayyımın 29.03.2016 tarihli ek karar ve işin esasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple 07.04.2016 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA, 29.03.2016 tarihli ek kararın ve hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, HUMK'nun 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, oy birliğiyle karar verildi. 21.03.2022 (Pzt.)