"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1562 E., 2022/479 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Mersin 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/362 E., 2021/107 K.
Taraflar arasındaki nüfus kayıtlarının düzeltilmesi davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın bir kısım davalılar vekili Av. ... ile bir kısım davalılar vekili Av. ... tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak davanın yeniden görülmesi için dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, bir kısım davalılar vekili Av. ... ile bir kısım davalılar vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 11.04.2024 tarihli ek karar ile Av. ...'nın temyiz dilekçesinin, 13.04.2022 tarihli ek karar ile Av. ...'nin temyiz dilekçesinin Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin olduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Belli edilen günde 11.04.2022 ek kararı temyiz eden davalılardan ..., ... ve ...'nın Mirasçısı ... vekili Av. ... ile temyiz eden bir kısım davalılar vekili Av. ... ve karşı taraf davacılardan ... ile vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi; temyiz konusu kararın, 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca kesin olduğu gerekçesiyle bir kısım davalılar vekili Av. ... ile bir kısım davalılar vekili Av. ... temyiz dilekçesinin reddine yönelik Adana Bölge Adliye Mahkemesinin 11.04.2022 ve 13.04.2022 tarihli ek kararlarına ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine ilişkin kararları, 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin altı numaralı alt bendi uyarınca kesin olup aynı Kanun’un 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca temyiz edilemez.
Somut olayda, İlk Derece Mahkemesince verilen kararın kamu düzeni ile yakından ilgili olan aynı kişiler olduklarının tespiti davalarında, taraf ve tanık beyanları ile yetinilmeyip iddia ile ilgili DNA incelemesi yaptırılması gerektiği, Mahkemece bu husus gözetilmeden eksik incelemeyle karar verildiği, dosyada mevcut nüfus kaydına göre davacıların murisi ... 'in 2008 yılında vefat ettiği, iddianın ileri sürülüş biçimine göre ...'nın davalıların murisi ...'nın çocuğu olma durumu söz konusu olduğundan öncelikle ...'nın ve ...'in mezar yerlerinin tespitinin yapılarak ...'nın ...'nın kızı olup olmadığı hususunda DNA testinin yaptırılması, ...'nın mezar yeri bulunamıyor ise ... ile ...'nın çocukları arasında DNA testi yaptırılarak sonucuna göre kararın verilmesi, gerekli görülmesi halinde de dosyada mevcut bilgi ve belge içerikleri ile nüfusu kayıtları üzerinde nüfus kaydından anlayan bir bilirkişiye inceleme yaptırıp rapor alınarak karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kaldırılmasına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine ilişkin karar kesin olup temyizi kabil değildir.
Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek kararlar, yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 11.04.2022 ve 13.04.2022 tarihli ek kararların ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Duruşma için takdir olunan 17.100,00 TL vekâlet ücretinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,31.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.