Logo

2. Hukuk Dairesi2022/8422 E. 2022/10293 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Boşanma davasında kusur belirlemesi, nafaka ve tazminat miktarları ile yoksulluk nafakasının toptan ödenmesi hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesi gözetilerek, davalı erkeğin ziynet ve çeyiz alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine, tarafların diğer temyiz itirazlarının reddine ve hükmün onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, yararına hükmolunan nafaka ve tazminat miktarları, yoksulluk nafakasının toptan hükmolunması yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan nafaka ve tazminatlar, ziynet ve çeyiz alacağı konusunda verilen karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı kadın temyiz dilekçesinde adli yardım talebinde bulunmuştur. Adli yardıma ilişkin usul ve esaslar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334-340. maddelerinde düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 336/3. maddesine göre adli yardım talebi kanun yollarına başvuru sırasında Yargıtaya da yapılabilir ve 337/1. madde uyarınca da duruşma yapmaksızın talep hakkında karar verilebilir. Davacı kadının adli yardım talebini içeren dilekçesi ve dosya kapsamındaki belge ve bilgiler birlikte değerlendirildiğinde, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken kanun yoluna başvuru giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olduğu kanaatine varıldığından, davacı kadının adli yardım talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.

Tarafların temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

1-Davalı erkeğin ziynet ve çeyiz alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;

Bölge adliye mahkemesince, ziynet ve çeyiz alacağı davası hakkında verilen ilk derece mahkemesine gönderme kararı temyize tabi olmayıp, kesin niteliktedir. (HMK m.353/1-a-6) Bu sebeple, davalının ziynet ve çeyiz alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.

Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;

2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı erkeğin ziynet ve çeyiz alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan nedenle tarafların diğer temyiz itirazlarının reddiyle temyize konu diğer bölümlerinin ONANMASINA, adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının davacıya yükletilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi. 12.12.2022 (Pzt.)