"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince her iki davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-karşı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-karşı davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalının huzursuz ve kavgacı bir yapısının bulunduğunu, kendisine hakaret ettiğini, en son tartışmalarında da intihar edeceğini söylediğini, erkeğin endişe ile annesini eve çağırdığını, kadının evi dağıtıp annesini evden kovduğunu, arkadaşlarının yanında da eşini evden kovduğunu, sırtına vurarak darp ettiğini, sürekli kendisini öldüreceğini eve geldiğinde ölüsünü bulacaklarını söylediğini, hastalığını gizlediğini (haşimato), hamile olduğu konusunda yalan söylediğini, annesine ve arkadaşlarına bana kocalık yapamıyor, erkeklik yapmıyor dediğini, evde temizlik yemek gibi birlik görevlerini yerine getirmediğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile boşanmalarına, 50.000,00 TL manevî, 100.000,00 TL maddî tazminatın davalıdan alınarak müvekkiline verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı karşı davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde; müvekkili hakkındaki iddiaların doğru olmadığını, asıl kusurlu olanın davacı taraf olduğunu, tarafların her tartışmasında davacı tarafın annesini çağırdığını, müvekkilinin davacının annesinin fiili ve manevî baskısı, şiddeti altında kaldığını, müvekkilinin davacıdan gizlediği hiç bir şeyin bulunmadığını, herhangi bir hastanede ruh ve sinir hastalıklarına ilişkin bir tedavi görmediğini, Hashimoto troidi hastası olduğunun doğru olduğunu, eşin de bu durumdan haberdar olduğunu, 2014 Nisan ayında hamile olduğunu öğrendiği ancak gebeliğin sonlandığı bu dönemde erkeğin yeterli ilgi ve desteği göstermediğini, işsiz kaldığı dönem erkek eşin kendisini eve kapatıp tüm vaktini internet başında geçirdiğini, kişisel temizliğine önem vermediğini, çocuk için tedavi görmelerine rağmen cinsel yönden kadından uzak durduğunu, internette porno izlediğini, en son kadını kandırarak baba evine kişisel eşyalarını bile almadan gönderdiğini belirterek davacı tarafın davasının reddine, karşı davalarının kabulü ile tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile boşanmalarına, aylık 1.000.00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasının, 100.000.00 TL maddî ve 100.000.00 TL manevî tazminatın davalıdan alınarak müvekkiline verilmesine, ziynet eşyalarının ve tüm takıların aynen iadesine, bu mümkün olmazsa parasal değerinin müvekkiline ödenmesine karar verilmesi talebinde bulunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; tarafların sevgi, hoşgörü ve ufak tefek kusurların tolere edilmesi bağlamında gereken özveriyi göstermediklerini, erkeğin eşi düşük yaptığında destek olması gerekirken bilakis çıkan ilk tartışma ve arefesinde eşini ailesinin yanına gönderdiğini, eşini ...'ye bıraktıktan sonra arayıp sormadığını, iletişimi tamamen kapattığını, erkeğin çalışmadığı dönemde ona madden ve manen kadının destek olduğunu, bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğunun kabulü ile her iki davanın kabulüne, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeni ile boşanmalarına, davacı karşı davalı erkeğin tazminat taleplerinin reddine, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine, kadın yararına 15.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminatın davacı karşı davalıdan alınarak davalı karşı davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-karşı davalı erkek vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı-karşı davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; Mahkemenin belirlediği kusurlara göre hiç değilse tarafların eşit kusurlu olması gerektiği, kadının şiddet, erkeğin erkekliğine yönelik söylemleri, sürekli kendisini öldüreceğini söylemesinin ufak tefek sorunlar olamayacağını, kadın yararına tazminata hükmedilmesinin ve erkeğin tazminat taleplerinin reddinin hatalı olduğunu belirterek; kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan tazminatlar ve reddedilen tazminat talepleri yönünden istinaf talebinde bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile erkeğe yüklenen eşi düşük yaptığında destek olmama kusurunun, düşük olayının 2014 Mayıs ayında gerçekleşmesi ve evliliğin yaklaşık 1 yıl devam etmesi nedeniyle affedildiğinin kabulü gerektiğinden, evlilik birliğinin devamına medar olacak kadar tolerans göstermediği bu yönde gayretinin olmadığı kusurunun ise davalı karşı davacı kadın tarafından dilekçelerinde boşanma sebebi olarak dayanılmadığından yüklenemeyeceği, davacı karşı davalı erkeğin düzenli çalışmadığı, kadını ...'ya götürüp baba evine bıraktığı, eşini arayıp sormadığı, akabinde boşanma davasını açtığı, kadının ise sürekli tartışma çıkardığı, öfkeli ve agresif davrandığı, intihar edeceği yönünde konuştuğu, kendine zarar verdiği, davacı-davalıyı iterek fiziksel şiddet uyguladığı, başkalarının yanında erkekten için erkeklik vazifelerini yapmadığı, cinsel yetersizliği bulunduğu, cinsel münasebetten kaçındığı yönünde konuşarak rencide edici davrandığı, erkeğe hakaret ettiği, boşanacağı yönünde konuştuğu, erkek tarafından ...'ya baba evine götürüldüğü sırada hamile olmamasına rağmen ultrason fotoğrafı göndererek hamile olduğunu söylediğinin sabit olduğu boşanmayı gerektiren olaylarda davacı karşı davalı erkeğin az, davalı karşı davacı kadının ağır kusurlu olduğunun kabulü ile davacı karşı davalı erkeğin kusur tespitine ilişkin istinaf talebinin kısmen kabulüne, İlk Derece Mahkemesi karar gerekçesinin boşanmayı gerektiren olaylarda davacı karşı davalı erkeğin az, davalı karşı davacı kadının ağır kusurlu olduğu şeklinde düzeltilmesine, erkeğin kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminata, reddedilen maddî ve manevî tazminat taleplerine yönelik istinaf talebinin kabulüne, İlk Derece Mahkemesi kararının buna ilişkin kısmının kaldırılmasına, kadının maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine, erkek lehine 10.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminatın kadından alınarak erkeğe verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı karşı davacı kadın vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur..
B. Temyiz Sebepleri
Davalı karşı davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf talebinin sürede olmadığını, delillerin hukuka aykırı elde edildiğini, tanık beyanları ve diğer delillerle erkeğin İlk Derece Mahkemesi tarafından belirlenen kusurlarının ispatlandığı, kusurların manevî tazminatta dikkate alınması gerektiğini, İlk Derece Mahkemesi kararının onanması gerektiğini belirterek; kusur belirlemesi ve reddedilen tazminat talepleri ve erkek yararına hükmolunan tazminatlar yönünden temyiz edilmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık taraflarca açılan karşılıklı boşanma davasında taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikteki geçimsizlik olup olmadığı var ise geçimsizlikte kusurun kimden kaynaklandığı, maddî ve manevî tazminat verilmesi koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği ve miktarı konusunda toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 166 ıncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu, 370 inci ve 371 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.