"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1264 E., 2022/1868 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 10. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/742 E., 2021/132 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmiş olup; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 21.10.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde temyiz eden davacı ... vekilleri Avukat ... ve Avukat ... geldiler. Karşı taraf davalı ... gelmedi. Gelenin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için uygun görülen günde Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların İstanbul'da yaşadığını, davalının İstanbul ... Hastanesinde çalışırken müvekkilinin karşı çıkmasına rağmen Ankara'da yaşamak istediğini beyan edip, kendi isteği ile Ankara'ya geçici görevlendirme talep ederek, yaklaşık 4,5 yıl önce Ankara'ya yerleştiğini, tarafların halen ayrı yaşadıklarını, davalının tutum ve davranışları ve iş hayatındaki yaşadığı sorunlar, davalının müvekkilinin ailesiyle geçinememesi ve birlik görevlerine yerine getirmemesi nedeniyle evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını belirterek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; davacının evliliğin başından itibaren söz sahibi olan bir kişiliğe sahip olduğunu, evlilikle ilgili her türlü kararların davacı tarafından verildiğini, kendisinin sadece bunları uyguladığını, değişik illerde hekim olarak çalıştıklarını, en son İstanbul'da çalışırken iş yerinin uzak olması nedeniyle ikinci bir ev tuttuklarını, davacının bu eve de sık sık gelip gitmediğini, en son ortak çocuklarının TED Kolejine başlaması nedeniyle Ankara'da babaanne ve dedesinin yanında yaşamayı kabul etmediğinden, Ankara'ya sağlık Bakanlığına geçici görevle geldiğini, davacının da onayı ile 2015 yılında Ankara taşındığını, davacının Ankara'da bir ev satın aldığını ve iki ayrı şehirde ayrı evde yaşadıklarını, zaman zaman İstanbul'a gidip geldiklerini, davacının bu süre içinde evlilik birliği devam ederken zaman zaman değişik şehirlerde başka kadınlarla ilişkiye girdiğini, görüşmelerinin olduğunun ortaya çıktığını, halen davacının İstanbul'da başka bir kadınla görüşüp konuştuğunu, davacının birlikte yaşadığı üçüncü şahıstan ayrılarak problemli dönemini aşabileceği ve evliliklerinin tekrar yoluna girerek devam edeceği kanaatinde olduğunu belirterek davanın reddine, ortak çocuğun lisans hayatı bitinceye kadar eğitim, barınma, sağlık ve tatil harcamaları için yıllık 200.000,00 TL ödenmesine, ortak çocuk için aylık 7.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının, dava dilekçesindeki iddialarının ispat edilemediği, tarafların ayrı şehirlerde yaşamalarının tarafların ortak iradeleri ile gerçekleştirildiği, ondan sonraki gelişmelere ilişkin davacı tanıklarının bilgi ve görgülerinin olmadığı, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine, davalının şartları oluşmayan tedbir nafakası talebinin reddine, davalının ortak çocuk için istediği tedbir nafakasının şartları oluşmadığından reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek istinaf dilekçesinde özetle; davanın reddi yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; İlk Derece Mahkemesi kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı, davanın esasıyla ilgili hükme etki edecek tüm delillerin dava dosyası içinde bulunduğu, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, davacının davasını ispat edemediği, bu nedenle inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacının istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; davanın reddi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; boşanma davasının kabulü koşullarının oluşup oluşmadığı, davalı kadının boşanmaya sebebiyet verecek bir kusurunun ispatlanıp ispatlanmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
21.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.