"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2945 E., 2023/591 K.
DAVA TARİHİ : 27.01.2020 - 06.02.2020
KARAR : İstinaf başvurusunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm tesisi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Denizli 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/55 E., 2021/545 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve karşı davanın kabulü ile boşanma ve fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın ... erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
... erkek vekili dava dilekçesinde; Denizli 4. Aile Mahkemesinin 2015/495 Esas, 2016/874 Karar sayılı dosyası ile kadın tarafından açılan davanın, kadının kusurlu bulunması nedeniyle reddedildiğini ve kararın 25.01.2017 tarihinde kesinleştiğini, sonrasında ise tarafların bir araya gelmediklerini ve ortak hayatın yeniden kurulamadığını, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında davalının kusurlu olduğunu beyanla fiili ayrılık nedeniyle tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 75.000,00 TL maddî ve 75.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı kadın cevap ve karşı dava dilekçesinde; Denizli 4. Aile Mahkemesinin 2015/495 Esas, 2016/874 Karar sayılı kararın kesinleşmesinden itibaren üç yıl geçtiğini ve eşi ile bir araya gelmediklerini, kendisinin her hangi bir kusuru olmadığını, önceki kararda kusur olarak gösterilen davranışın hukuki olmadığını ve kabul etmediğini, evine bakmayan ve ihtiyaçlarını karşılamayan eşinin kusurlu olduğunu beyanla fiili ayrılık nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuk Azra'nın velayetinin kendisine verilmesine, çocuk lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kendisi lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 30.000,00 TL maddî ve 30.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kadın tarafından açılan boşanma davasının reddedildiği ve üç yıllık süre içerisinde tarafların tekrar bir araya gelmedikleri, fiili ayrılık nedeniyle boşanmanın kanuni koşullarının oluştuğu, dosyada tanık olarak dinlenen ortak çocukların beyanından, tarafların evlilik birliği içerisinde erkeğin ailesi ile aynı apartmanda oturdukları, boşanma davasının reddedilmesinden sonra kadının barışma kapsamında ayrı bir eve çıkma yönündeki teklifinin erkek tarafından "Kendi evimizde oturuyoruz" şeklinde söylenerek kabul edilmediği, kadının barışma girişimini kabul etmeyen erkeğin kusurlu olduğu, tarafların ekonomik ve sosyal durumları dikkate alınarak boşanmakla en azından eşinin desteğinden yoksun kalacak kadın lehine maddî tazminata karar verilmesi gerektiği ile gerekçesi ile asıl ve karşı davanın kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin son fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun ergin olması nedeniyle velâyet hakkında karar verilmesine yer olmadığına, çocuk lehine ergin olduğu tarihe kadar geçerli olmak üzere aylık 500,00 TL tedbir nafakasına, kadının yoksulluk nafakası ve manevî tazminat talebinin reddine, kadın lehine 12.000,00 TL maddî tazminata, erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde ... erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
... erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla;kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddî tazminat ve miktarı ile erkeğin reddedilen maddî ve manevî tazminat talepleri yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; fiili ayrılık nedeniyle boşanmaya karar verilmesi için kanuni koşulların oluştuğu anlaşıldığından kadının davasının kabulüne karar verilmesinde bir yanlışlık bulunmadığı, davaya dayanak teşkil eden Denizli 4. Aile Mahkemesinin 2015/495 Esas, 2016/874 Karar sayılı ilamında, "...'nin, eşinin bilgisi ve rızası dışında borçlandığı, lüks tüketim ve yaşama isteğinin bulunması nedeniyle kusurlu olduğu, ...'nin kusurunun ise ispatlanamadığı" belirtilerek kadının boşanma davasının reddine karar verildiği ve bu kararın kesinleşmesinden sonra erkekten kaynaklanan yeni bir kusurlu eylemin varlığının ispatlanamadığı sabit olmasına rağmen yazılı gerekçe ile erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine, kadın lehine maddî tazminata karar verilmesinin hatalı olduğu, eşinin bilgisi ve rızası dışında borçlanan, lüks tüketim ve yaşama isteği olan kadının boşanmaya neden olan olaylarda tam kusurlu olduğu ve kanuni koşulları oluşmadığından kadının maddî tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerektiği, erkeğin mevcut veya beklenen menfaatleri boşanma nedeniyle zedelendiği gibi bu olayların erkeğin kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği, tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı, ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat ile hakkaniyet ilkesi dikkate alınmak suretiyle erkek lehine maddî ve manevî tazminata hükmedilmesinin uygun görüldüğü gerekçesi ile, İlk Derece Mahkemesi kararı gerekçesinin açıklanan şekilde düzeltilmesine, erkeğin maddî ve manevî tazminat istemine ilişkin kararın yedinci bendinin kaldırılarak erkek lehine 20.000,00 TL maddî ve 15.000,00 TL manevî tazminata, kadının maddî tazminat istemlerine ilişkin kararın beşinci bendinin kaldırılarak, kadının maddî tazminat talebinin reddine, ... erkek vekilinin sair istinaf itirazlarının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı kadın vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; kusur belirlemesi, erkek lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat ile miktarları, kadının reddedilen maddî tazminat talebi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, karşılıklı açılan boşanma davasında kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, erkek lehine maddî ve manevî tazminat verilmesi şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği, miktarlarının uygun olup olmadığı, kadının reddedilen maddî tazminat talebi noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin dördüncü fıkrası, 174 üncü maddesi; 6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanun'nun 50 nci ve 51 inci maddesi
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup ... kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.