"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/469 E., 2023/345 K.
DAVA TARİHİ : 15.08.2019
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gebze 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/355 E., 2021/557 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne tarafların boşanmalarına ve ferilerine karar verilmiştir.
Kararın davacı erkek vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; müşterek bir çocuklarının bulunduğunu, evliliklerinin 10 yılı içerisinde çocukları olmadığını, ayrılık aşamasında tedavi olmaya başladığını, ilk boşanma davası sırasında çocuklarının dünyaya geldiğini ve aile birliğinin devamına karar verdiklerini, bu süreçte korunmayarak birlikte oldukları halde nasıl çocuklarının olabileceğini sorduğunda ise iğne olduğunu söylediğini, bu durumlardan şüphelendiği için davalının kullandığı cep telefonuna baktığında kendisinin tanımadığı erkek şahıslarla görüşmelerini ve mesajlarını gördüğünü, mesaj içeriklerinde davalının müşterek çocuğun onlardan olduğunu yazdığını, kendisini zina yaparak aldatması sonucu müşterek çocuğun kendisinden olmadığını ifade ettiğini ileri sürerek davanın kabulüne, tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun ( 4721 sayılı Kanun) 161 inci maddesinde düzenlenen zina hukuki sebebi ve 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, 200.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; eşini sevdiğini, uzun süre çocuklarının olmadığını, tedavi gördüklerini, daha sonra bir çocuklarının dünyaya geldiğini, eşinin devamlı kendisini kıskandığını, iftira attığını, başka bir bayanla metres hayatı yaşadığını, kendisi ve çocuğuyla ilgilenmediğini, kendisine kredi çektirerek ve bileziklerini alarak metres hayatı yaşadığı bayanla yediğini, ailesinin ve çocuğunun geleceğini düşünerek dava açmadığını ve bunları göz ardı ettiğini, eşini sevdiğini, kendisinin boşanmayı istemediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile kadının sadakatsiz davranışları olduğunu belirterek boşanmaya sebep olan olaylarda kadının tam kusurlu olduğu, tarafların ekonomik sosyal durumu ve kusur durumu dikkate alınarak erkek lehine maddî ve manevî tazminata karar verildiği gerekçesi ile davanın kabulüne tarafların 4721 sayılı Kanunun 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, erkek yararına 2.000,00 TL maddî ve 2.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili, hükmün usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek, maddî ve manevî tazminatların miktarı yönünden kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava dilekçesinde, zina ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanma talep edildiğini, mahkemece sadece tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına karar verilip, zina uyarınca boşanma talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmediğini ancak bu husus istinaf sebebi yapılmadığından eleştirilmekle yetinildiğini belirterek tarafların dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre usul ve kanuna uygun olması gerekçesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun ( 6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince davacı erkeğin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek, maddî ve manevî tazminatların miktarı yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, açılan boşanma davasında erkek yararına hükmedilen tazminatların miktarı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi ile 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci ve 371 inci maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 50, 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, kişilik haklarına yapılan saldırının ağırlığı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı erkek yararına hükmolunan maddî ve manevî tazminatlar azdır. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci madde hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının tazminatların miktarı yönlerinden ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece Mahkemesi kararının tazminatların miktarı yönlerinden davacı erkek yararına BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararının bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
27.02.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.