"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/639 E., 2023/287 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Mazıdağı Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2020/85 E., 2022/21 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davalı-davacı erkek vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı-davacı erkek vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin müvekkiline onu istemediğini söylediğini, müvekkilini küçük düşürücü ve aşağılayıcı söylemlerde bulunduğunu, hakaret ettiğini, çalışmaya zorladığını, evin geçimine katkıda bulunmadığını, ailesinin maddî ve manevî ihtiyaçlarını karşılamadığını, sosyal medyadan başka kadınlarla görüştüğünü, ortak çocuğa tokat attığını, koca ve baba olmanın gereklerini yerine getirmediğini belirterek 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ıncı maddesi uyarınca evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin davacı-davalı anneye verilmesine, çocuk yararına aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkili yararına aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 50.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap-karşı dava dilekçesinde özetle; kadının kendi ailesi, çevresi ile telefon üzerinden erkeğin anlamaması için kürtçe konuştuğunu, erkeğin güvenini sarstığını, telefonda çok vakit geçirdiğini, sorumluluklarını ihlal ettiğini, çocuklarla ilgilenmediğini, kendi ailesinin etkisinde kalarak hakaret ettiğini, kadınlık görevlerini gereği gibi yerine getirmediğini, müvekkiline hakaret ettiğini, evi terk ederek baba evine gittiğini, çocuğu babaya göstermediğini belirterek asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin davalı-davacı erkeğe verilmesine, müvekkili yararına 10.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, erkeğin, eşine hakaret ettiği, salak, gerizekalı şeklinde onur kırıcı kelimeler sarfettiği, yine DNA testi istenmesi durumunun dahi itham niteliğinde olduğu, kadına atfı mümkün herhangi bir kusurun bulunmadığı erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesi ile kadın tarafından açılan asıl davanın kabulüne, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle tarafların boşanmalarına, erkeğin karşı boşanma davasının reddine, ortak çocuğun velâyetinin anneye tevdiine, baba ile kişisel ilişki kurulmasına, çocuk yararına 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 10.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı- davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde; kadının boşanma davasının kabulü, karşı boşanma davasının reddi, kusur belirlemesi, velâyet, nafaka ve tazminatlar yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince "kocanın eşine hakaret ettiği, salak, gerizekalı şeklinde onur kırıcı kelimeler sarfettiği ve DNA testi istenmesi durumunun dahi itham niteliğinde olduğu" belirtilerek erkeğe kusur atfedilmiş ise de dava ve cevap dilekçelerindeki anlatımlardan, tanık beyanlarından hakaret eyleminin evliliğin ilk zamanlarına ilişkin olup bu eylemlerden sonra da birliğin devam ettiği, davacı-davalı kadının eski tarihli bu olayları affettiği en azından hoşgörü ile karşıladığının kabulünün gerektiği ve yine kadının dilekçeler teatisi aşamasında DNA testi istenmesi vakıasına dayanmadığı, dayanılmayan vakıanın hükme esas alınamayacağı dosyada erkeğe atfı mümkün herhangi bir kusurun bulunmadığı anlaşılmakla, davacı-davalı kadının açtığı boşanma davasının reddi gerekirken, yazılı gerekçe ile kabulünün doğru görülmediği gerekçesi ile davalı-davacı erkeğin, kadının boşanma davasının kabulü ve kusura yönelik istinaf isteminin kabulüne, ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurmak suretiyle kadının davasının reddine, kadın yararına aylık 1.000,00 TL, çocuk yararına aylık 500,00 TL tedbir nafakasına, erkek yararına yargılama gideri ve vekâlet ücretine, mahkemenin kadına atfı mümkün kusur bulunmadığına ilişkin tespiti ve buna göre erkeğin karşı davasının reddinde harhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla da erkeği kendi davasının reddine yönelik istinaf isteminin ve sair istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde; kendi davasının reddi yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, erkeğin boşanma davasının kabulü şartlarının oluşup oluşmadığı, kusur belirlemesi, delillerin takdirinde hata edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı ve 194 üncü maddeleri, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı-davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,15.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.