"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/3092 E., 2023/793 K.
DAVA TARİHİ : 04.06.2020
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Denizli 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/241 E., 2021/554 K.
Taraflar arasındaki boşanma ve ferileri davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı taraf her ne kadar anlaşmalı boşanma dilekçesi vermiş ise de, çekişmeliye çevirerek vermiş olduğu dava ve cevaba cevap dilekçesinde özetle davalı erkeğin sık sık işini bahane ederek annesinin evine gittiğini, evlendikten sonra aynı evde bir arada toplam ancak 3-4 ay kaldıklarını, davalı erkeğin yaz kış farklı işler yapmasına rağmen davacı kadına harçlık vermediğini, ortak konutun maddî giderlerine katılmadığını, davacı kadından para almaya çalıştığını, davalı erkeğin davacı kadının kardeşlerine hakaret ettiğini, davacının rahatsızlanarak hastaneye kaldırıldığında davalının bu durumu öğrenmesine rağmen işini bahane ederek hastaneye gelmediğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadın yararına aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına ve 20.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap ve ikinci cevap dilekçesinde özetle; davacı tarafın dava dilekçesindeki iddiaların gerçeği yansıtmadığını, davalı erkeğin 67 yaşındaki hasta annesinin yanına 7 ya da 10 günde bir ihtiyaçlarının karşılamak için gittiğini, davalının sadece yaz aylarında çalıştığını ve elinden geldiğinde evin giderlerine katıldığını, davacı kadının davalı erkeğin çalışmasını istemediğini söylemesi üzerine davalının çalışmadığını, davacının kardeşlerinin evlilik birliğine müdahale ettiğini, davalıyı evden kovduklarını, davacının mahrem konuları kardeşlerine anlattığı, evin anahtarını verdiğini, davacının davalının ailesinden kimseyle görüşmek istemediğini, davacının hastaneye kaldırılması olayında davalının davacının kızını aradığını onun önemli bir durum olmadığını gelmesine gerek olmadığını söylemesi üzerine hastaneye gitmediğini, iddia ederek kadının davasının reddini talep etmiş, boşanma davasının kabulü halinde davalı lehine 50.000,00 TL maddî ve 50.000,00 TL manevî tazminat talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dinlenen davacı tanıklarının beyanlarına göre taraflar arasında şiddet ve hakarete yönelik herhangi bir olayın olmadığının belirlendiği, davacı tanıklarının beyanlarının geçimsizliği kabule elverişli olmayan, sebep ve saiki açıklanmayan beyanlar niteliğinde olduğu temelinden sarsılma olgusu ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine, davacının düzenli gelirinin bulunduğu bu nedenle tedbir nafakası talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle davalı erkeğin sık sık işini bahane ederek annesinin evine gittiğini, evlilik birliğinin kendisine yüklediği görevleri yerine getirmediğini, davacı kadının rahatsızlandığı zaman ilgilenmediğini, davacının kardeşlerine hakaret ettiğini, yargılama süresince davalının davacının kızına küfür, tehdit ve hakaret içeren pek çok mesaj gönderdiği gerekçeleri ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; davalı erkeğin sık sık işini bahane ederek annesinin evine gittiği, evlilik birliğinin kendisine yüklediği görevleri yerine getirmediği, davacı kadının rahatsızlandığı zaman ilgilenmediği, davacının kardeşlerine hakaret ettiği, yargılama süresince davalının davacıya ve kızına küfür, tehdit ve hakaret içeren pek çok mesaj gönderdiği gerekçeleri kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, evlilik birliğinin ortak hayatın devamı taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsılıp sarsılmadığı, sarsılmış ise davalı erkeğin boşanmaya sebebiyet verecek kusurunun ispatlanıp ispatlanmadığı, davanın reddi kararının doğru olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanun’un 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen ..., tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa
uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.