"İçtihat Metni"
...
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1814 E., 2022/1740 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 16. Aile Mahkemesi
ARA KARAR TARİHİ : 01.08.2022
SAYISI : 2020/583 E.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama aşamasında, İlk Derece Mahkemesince 16.02.2022 tarihli duruşma ara kararı ile dava tarihinden başlamak üzere davalı kadın yararına aylık 10.000,00 TL, ortak çocuklar yararına ayrı ayrı aylık 5.000,00 TL tedbir nafakasına karar verildiği, davalı kadın vekilinin ihtiyati haciz talebi üzerine İlk Derece Mahkemesince 28.02.2022 tarihli ara kararla, davalı kadın vekilinin ihtiyati haciz talebinin kabulü ile, talebe konu 380.000,00 TL nafaka alacağının tahsilini teminen ve takdiren teminatsız olarak 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun (2004 sayılı Kanun) 257 nci ve devamı maddeleri gereğince aleyhine ihtiyati haciz talep edilen davacı erkeğin menkul ve gayrimenkul malları ile üçüncü şahıslardaki hak ve alacakları üzerine 2004 sayılı Kanun'un 257 nci ve müteakip maddeleri gereğince ihtiyati haciz konulmasına karar verildiği, davacı erkek vekilinin yasal süresinde sunduğu 02.03.2022 tarihli itiraz dilekçesi ile ihtiyati hacze ilişkin ara karara itiraz ettiği, İlk Derece Mahkemesince duruşmalı olarak yapılan inceleme sonucunda 01.08.2022 tarihli ara kararla, davacı erkek vekilinin itirazının reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
İhtiyati haciz kararının kaldırılması talebinin reddine dair kararın davalı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince yukarıda başlıkta belirtilen tarih ve sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince 16.02.2022 tarihli duruşma ara kararı ile, dava tarihinden başlamak üzere davalı kadın için aylık 10.000,00 TL, ortak çocuklar için ayrı ayrı aylık 5.000,00 TL tedbir nafakasına hükmedildiği, dava tarihi olan 06.08.2020 tarihinden başlamak üzere ihtiyati haciz kararının verildiği 28.02.2022 tarihine kadar işlemiş 19 aylık nafaka borcunun vadesi gelmiş olup birikmiş ve vadesi gelmiş nafaka alacağı toplamının 380.000,00 TL olduğu, İlk Derece Mahkemesince verilen ihtiyati haciz kararında yanlışlık bulunmadığı gerekçesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 02.03.2023 tarihli ek karar ile 17.11.2022 tarih ve 2022/1814 Esas, 2022/1740 Karar sayılı kararının hüküm sonucu kısmında sehven Yargıtay temyiz kanun yolunun açık olduğunun belirtildiği, 6100 sayılı Kanun'un 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) alt bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı, temyiz yolu açık olsa bile Daire kararının davacı erkek vekili Av. ...'a 15.01.2023 tarihinde e-tebligat yoluyla tebliğ edildiği, kararın tebliğinden itibaren iki haftalık sürenin 30.01.2023 tarihinde (fiziki ortamda kanun yolu başvurusu mesai saati bitimine kadar, elektronik ortamda kanun yolu başvurusu olması halinde saat 00.00'a kadar yapılabilir) sona erdiği, bu süre içerisinde taraf vekillerince temyiz yoluna gidilmediği gerekçesi ile davacı erkek vekilinin temyiz dilekçesinin, kesin olan karara ilişkin olması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, temyiz konusu kararın kesin olduğu gerekçesiyle davacı erkek vekilinin temyiz dilekçesinin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 02.03.2023 tarihli ek kararına ilişkindir.
6100 sayılı Kanun'un 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) alt bendi gereğince geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar temyiz edilemez. Bu kararların temyiz edilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesince, anılan hüküm uyrınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar, yukarıda anılan Kanun hükmüne uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 02.03.2023 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.