"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2375 E., 2023/953 K.
KARAR : Başvurunun kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 7. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/1243 E., 2021/1103 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince erkek vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, kadın vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; davalının fiziksel, psikolojik ve ekonomik şiddet uyguladığını, müvekkilinin annesinden kalan evin davalıya devredilmesi üzerine, ilk evliliğinden olan çocuklarının da eve yerleştiğini, kadının müvekkiline bakmayıp eve almadığını, aşağıladığını, evden atıp evin anahtarını vermediğini belirterek tarafların pek fena muamele ve onur kırıcı davranış sebebiyle boşanmalarına, kabul edilmediği takdirde evlilik birliğinin sarsılması sebebiyle boşanmalarına, çocuk ile kişisel ilişki tesisine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II.CEVAP
Davalı kadın vekili cevap dilekçesinde özetle; iddiaların asılsız olduğunu, davacının ilk evliliğinden olan çocuklarının ısrarı ile ayrılmak istediğini, davacının dilencilik yaptığını belirterek davanın reddini savunmuş aksi halde ortak çocuğun velâyetinin müvekkiline verilmesine, aylık 1000.00 TL tedbir, iştirak; aylık 1000.00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 150.000.00 TL maddî, 150.000.00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının önceki evliliğinden olan çocuklarıyla birlikte yaşadıkları, davalı kadının davacıya bakmadığı, adamın yemeğini evin dışında yediği, kadının dışarıya yemek gönderdiği, davacıda evin anahtarının olmadığı, davalının davacıyı eve almadığı, erkeğin zaman zaman parklarda yatıp kalktığı, davalının davacının maaş kartına el koyduğu, erkeğin ise kadının haberi olmadan dilencilik yaptığı, davalı kadının ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, velâyetin anneye tevdiine, aylık 275.00 TL tedbir ve 400.00 TL iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 300.00 TL tedbir nafakasına, ağır kusurlu olması sebebiyle kadının yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; davalı kadın ve ortak çocuk lehine hükmedilen nafakalar yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
2.Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; eksik inceleme ile karar verildiğini belirterek davanın kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile toplanan delillerden erkeğe yüklenen kusurun gerçekleştiği, erkeğin ek kusurunun ispat edilemediği, kadına yüklenen kusurlardan ise erkeğe bakmama, erkeği eve almama kusurlarının gerçekleştiği, kadının, erkeğin maaş kartına el koyduğuna dair tanık beyanının duyuma dayalı olduğu ve kadından çıkarılmasının gerektiği, gerçekleşen olaylarda erkeğin hafif, kadının ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle davalı kadın vekilinin, kusur belirlemesine yönelik istinaf talebinin kabulüne, davacı erkeğin tüm, kadının sair istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu, tanık beyanınına duyuma dayalı olmadığını belirterek kusur tespiti ve nafakalar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2. Davalı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; Bölge Adliye Mahkemesi kararının usul ve kanuna aykırı olduğunu belirterek davanın kabulü, kusur tespiti, reddedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davasında; ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, davanın kabulü, kadının tazminat ve yoksulluk nafakası taleplerinin reddi kararının doğru olup olmadığı, kadın ve çocuk yararına hükmedilen nafakaların miktarının hakkaniyete ve dosya kapsamına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci, 182 nci ve 330 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,30.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.