"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/639 E., 2023/720 K.
KARAR : İstinaf başvurularının usulden ve esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 14. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2017/521 E., 2021/56 K.
Taraflar arasındaki boşanma, çeyiz eşyası alacağı ve ziynet alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince boşanma davasının kabulü ile boşanma ve fer'îlerine, çeyiz eşyası alacağı davasının reddine, ziynet alacağı davasının tefrikine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava ve cevaba cevap dilekçesinde; davalının, müvekkilinin ailesini istemediğini, müvekkiline hakaret ettiğini, müvekkilinin ablasına kaba davrandığını, davalıdan kaynaklı cinsel sorunlar yaşadıklarını, kayınvalidesinin müdahalede bulunduğunu, davalının müvekkilin suratına tükürdüğünü, fiziksel şiddet uyguladığını ve müvekkilini evden kovduğunu, evlilik birliğinin temelinden sarsıldığını beyanla davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, müvekkili lehine 250.000,00 TL maddî ve 250.000,00 TL manevî tazminata, ziynet eşyalarının iadesine, mümkün olmadığı takdirde bedeli olarak şimdilik 60.000,00 TL ile çeyiz eşyası bedeli olarak 3.185,00 TL' nin tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde; davacının iddialarının asılsız olduğunu ve kabul etmediklerini, davacının müvekkiline karşı tarafın olumsuz tavır, davranış ve sözleri olduğunu, maddî manevî destek olmadığını, davacının müvekkili hep aşağıladığını, erkekliğine hakaret ettiğini, davacıdan kaynaklı cinsel sorunlar yaşadıklarını, davacının sadece müvekkiline değil, müvekkilinin annesine, kız kardeşine yönelik ağza alınmayacak hakaret ve küfürler ettiğini, davacının sürekli ortak evi terk ettiğini, en son taraflar arasındaki tartışma üzerine nedensiz ortak evi terk ettiğini beyanla tarafların boşanmalarına, davacının diğer tüm taleplerinin reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının evlilik birliğinin devamında eşine ve eşinin ailesine hakaret ettiği, davalının ise eşini darp ederek evden kovduğu, evlilik birliğinin temelden sarsılmasında davacının az, davalının ağır kusurlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, davacı lehine 35.000,00 TL maddî ve 30.000,00 TL manevî tazminata, davacının çeyiz eşyası alacağı davasının reddine, ziynet alacağı davasının tefrikine karar verilmiştir
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; çeyiz eşyası alacağı davasının reddi ile çeyiz eşyası alacağı davasının reddi sebebiyle aleyhe hükmedilen vekâlet ücreti yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; kusur belirlemesi, davacı lehine hükmedilen maddî, manevî tazminat ve miktarları ile ziynet alacağı davasının tefriki yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince davacının az, davalının ağır kusurlu olduğu şeklinde yapılan kusur belirlemesinin maddî gerçeğe uygun ve yerinde olduğu, tarafların kusur dereceleri, ekonomik ve sosyal durumları, davacının boşanma ile mevcut veya beklenen menfaatlerinin zedelenmesi ve kişilik haklarının ihlal edilmesi sebebi ile davacı lehine maddî ve manevî tazminata karar verilmesinde bir yanlışlık olmadığı, maddî ve manevî tazminat miktarları da hakkaniyete uygun olduğu, İlk Derece Mahkemesince ziynet eşyası yönünden verilen tefrik kararına karşı ancak tefrik edilen dosyada istinaf talebinde bulunulabileceği, davacı tarafından talep edilen çeyiz eşyası değerinin 3.185,00 TL olduğu ve kararın verildiği 26.01.2021 tarihi itibariyle istinaf kesinlik sınırı 5.880,00 TL'yi aşmadığından, kararın kesin olması nedeniyle davacı kadın vekilinin çeyiz alacağı davasının reddi ile vekâlet ücretine yönelik istinaf talebinin miktar itibariyle usulden reddine, davalı erkek vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu beyanla; kusur belirlemesi, davacı lehine hükmedilen maddî, manevî tazminat ve miktarları ile ziynet alacağı davasının tefriki yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında kusur belirlemesinin yerinde olup olmadığı, davacı kadın lehine maddî ve manevî tazminat verilmesi şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği, miktarlarının uygun olup olmadığı, ziynet alacağı davasının tefrik kararına yönelik temyizin iş bu dosyada incelenip incelenmeyeceği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 6 ncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 174 üncü maddesi; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,30.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.