"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2258 E., 2022/2354 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/351 E., 2021/165 K.
Taraflar arasındaki boşanma davaları ve birleşen tedbiren velâyet, tedbir nafakası, tasarruf yetkisinin sınırlandırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl boşanma davasının reddine, birleşen boşanma davasının kabulüne, diğer birleşen davada tedbiren velâyet talebinin kabulüne, tedbir nafakası talebinin kısmen kabulüne, tasarruf yetkisinin sınırlandırılması talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararın her iki taraf vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı- davalı erkek vekili tarafından duruşma istemli temyiz edilmiş olup; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 17.09.2024 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde taraflardan kimsenin gelmemiş olduğu belirlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için uygun görülen günde Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı- davalı erkek vekili dava dilekçesinde özetle; kadının, erkeğin annesi ile sürekli tartıştığını, sürekli evi terk ettiğini, ailesinin yönlendirmesiyle hareket ettiğini, sürekli ailesinde vakit geçirdiğini, ailesinin evinde kaldığını, yükümlülüklerini yerine getirmediğini, saygı duymadığını, en ufak problemleri dahi çocuklara söylediğini, çocukları kışkırttığını, eş ve çocuklarla ilgilenmediğini, eve geç geldiğini, kız kardeşinin hakaret ettiğini, çocuk ...'in erkeğin üzerine yürüdüğünü, aralarında sözlü münakaşa olduğunu, gerçek dışı ifadelerle erkekten şikayetçi olduklarını, haksız yere eşini şikayet ettiğini, kuaförlükten kazandığı geliri eşine vermediğini belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı- davacı kadın vekili birleşen dava dilekçesinde özetle; erkeğin, kadına ve çocuklara fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladığını, çocuklar ... ve ...'yı evden kovduğunu, eşinin çalışması için baskı yaptığını, köyde erkeğin annesi ile aynı evde yaşamak zorunda bırakıldığını, erkeğin annesinin suçlayıcı konuştuğunu, erkeğin evin ihtiyaçlarıyla, eş ve çocuklarıyla ilgilenmediğini, birlik yükümlülüklerini yerine getirmediğini, sürekli hakaret ettiğini, kadın ve kız kardeşini bıçakladığını, güven sarsıcı davranışlarda bulunduğunu, son olayda kadına ve çocuklara şiddet uyguladığını, hakaret ettiğini, ehliyet alması konusunda baskı uyguladığını belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuk ...'in velâyetinin anneye verilmesine, çocuk için aylık 1.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 50.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
2. Davalı- davacı kadın 20.05.2019 tarihli diğer birleşen dava dilekçesinde özetle; erkeğin hakaret ve şiddet uyguladığını, mal varlığını devretme riski olduğunu belirterek ortak çocuk ...'in velâyetinin anneye verilmesine, kendisi için aylık 1.000,00 TL, çocuklar ... ve ... için ayrı ayrı aylık 1.000,00 TL tedbir nafakasına, erkeğin tasarruf yetkisinin sınırlandırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; erkeğin, en son olayda eşini ve çocukları darp ettiği, tehdit ettiği, hakaret ettiği, kadının ise kusurunun ispatlanmadığı, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle asıl davanın reddine, birleşen boşanma davasının kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince tarafların boşanmalarına, ortak çocuk ...'in velâyetinin anneye verilmesine, baba ile çocuk arasında kişisel ilişki tesisine, çocuk için aylık 400,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, geliri olmadığı ve boşanmakla yoksulluğa düşeceği gerekçesiyle kadın lehine aylık 600,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminata, birleşen önlem nafakası davasının kısmen kabulü ile çocuk ...'in tedbiren velâyetinin anneye verilmesine, ayrı yaşamakta haklı olan kadın için aylık 600,00 TL, ortak çocuk ... için aylık 400,00 TL önlem nafakasına, çocuk ... için açılan önlem nafakası talebinin husumet nedeniyle reddine, tasarruf yetkisinin sınırlandırılması talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı- davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; her iki boşanma davasını, ek kararı, birleşen önlem nafakası davasının kabulü, nafakalar, tazminatlar, kişisel ilişki süresi yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davalı- davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarı, tasarruf yetkisinin sınırlandırılması talebinin reddi, vekâlet ücreti yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; erkeğe verilen kusurların sabit olduğu, erkeğin kadına ve çocuklara yönelik eylemlerinin süreklilik arz ettiği, erkeğin eş ve çocuklarının ihtiyaçlarıyla ilgilenmediği sabit olduğu halde bu hususlarda kusur verilmemesinin hatalı olduğu, erkeğin başkaca kusurunun ispatlanamadığı, kadının evi birden fazla kez terk etmesinin sebebinin davacı erkeğin şiddet uygulamasından kaynaklı olduğu için bu hususta kadına kusur verilmemesinin doğru olduğu, kadının kusurlarının ispatlanamadığı gerekçesiyle kusura yönelik erkek vekilinin istinaf talebinin reddine, kadın vekilinin istinaf talebinin kısmen kabulüne, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, çocuğun ihtiyaçları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında iştirak nafakası miktarının az olduğu gerekçesiyle kadının bu yöne ilişkin istinaf talebinin kabulüne, yeniden hüküm kurulmak suretiyle ortak çocuk için aylık 600,00 TL iştirak nafakasına, tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının az olduğu gerekçesiyle kadının bu yöne ilişkin istinaf talebinin kabulüne, yeniden hüküm kurulmak suretiyle kadın lehine aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakasına, takdir edilen maddî ve manevî tazminat miktarının ölçülülük ilkesine göre az olduğu gerekçesiyle kadının bu yöne ilişkin istinaf talebinin kabulüne, yeniden hüküm kurulmak suretiyle kadın lehine 30.000,00 TL maddî ve 30.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı- davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı- davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; her iki boşanma davası, birleşen önlem nafakası davasının kabulü, nafakalar, tazminatlar, kişisel ilişki süresi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; karşılıklı boşanma davasında kusurun kimden kaynaklandığı, erkeğin boşanma davasının reddi, kadının boşanma ve önlem nafakası davasının kabulü, nafakalar, tazminatlar ve kişisel ilişki noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 197 nci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı- davalı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
17.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.