"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1289 E., 2023/1263 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ: Ankara 11. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/398 E., 2022/394 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; davalı ile 1998 yılında evlendiklerini, 1999 ve 2008 doğumlu iki çocuklarının olduğunu, kendisinin ve ortak çocukların evlilik boyunca erkeğin fiziksel ve psikolojik şiddetine maruz kaldıklarını, erkeğin kendisine pek kötü ve onur kırıcı söylemlerde bulunmaktan kaçınmadığını, küfür ve hakaret ettiğini, babalık ve kocalık görevlerini yerine getirmediğini, evine ve çocuklarına bakmadığını, ihtiyaçları gidermediğini belirterek tarafların evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuk ...'ın velâyetinin kendisine verilmesine, ortak çocuk için 1.500,00 TL tedbir-iştirak nafakasına, kendisi için 2.000,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, 150.000,00 TL maddî 100.000 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı erkek vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde özetle; karşı davalının her koşulda ailesini ön plana yerleştirdiğini, her zaman ailenin ekonomik durumunu zora sokacak aşırı isteklerde bulunduğunu, savurgan olduğunu, birlik yükümlülüklerini yerine getirmediğini, sürekli hakaret içeren söylemlerde bulunduğunu, aşağıladığını, müvekkilinin ailesinin de hakarete uğradığını belirterek tarafların evlilik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanmalarına, 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; erkeğin, kadına ve çocuklara şiddet uyguladığı, hakaret ettiği, öfke kontrolünün olmadığı, 10 yıldır ayrı odalarda yattıkları, karı koca ilişkilerinin olmadığı, kadının da erkeğe küfür ve hakaret ettiği, kadının az, erkeğin ise ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların asıl ve karşı davanın ayrı ayrı kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuk ...'ın yaşı, anne ile kalıyor olması dikkate alınarak velâyetinin anneye verilmesine, kişisel ilişki kurulmasına, kadın için aylık 800,00 TL karar kesinleşinceye kadar tedbir, kararın kesinleşmesinden sonra aylık 1.500,00 TL'sına çıkartılarak yoksulluk nafakası olarak davalı-davacıdan alınarak davacı-davalıya verilmesine, ortak çocuk için aylık 700,00 TL karar kesinleşinceye kadar tedbir, kararın kesinleşmesinden sonra aylık 1.000,00 TL'sına çıkartılarak iştirak nafakası olarak davalı-davacıdan alınarak davacı-davalıya verilmesine, 50.000,00 TL maddî, 45.000,00 TL manevî tazminatın davalı-davacıdan alınarak davacı-davalıya verilmesine, davalı-davacının manevî tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı-davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle, kusur belirlemesi, karşı davanın kabulü, müvekkili yararına hükmolunan tedbir-yoksulluk nafakası, maddî ve manevî tazminat ile tedbir-iştirak nafakasının miktarı bakımından istinaf yoluna başvurmuştur.
2. Davalı-davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle, kusur belirlemesi, asıl davanın kabulü, velâyet, tedbir-iştirak nafakası, davacı-davalı yararına hükmolunan tedbir-yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat ve miktarları, reddedilen tazminat talepleri bakımından istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılamanın, belirlenen kusur durumunun, açılan boşanma davalarının kabulüne ilişkin karar ve karar gerekçesinin, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine ilişkin düzenlemenin, gerekçesinin, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, gelir seviyeleri yaşantıları, yargılama süresince kadın ve ortak çocuk için takdir edilen tedbir, boşanma kararının kesinleşmesi ile birlikte takdir edilen iştirak ve yoksulluk nafakasının uygun olduğu, boşanmaya neden olan belirlenen kusur durumu dikkate alındığında kadın yararına maddî ve manevî tazminat hükmedilmesinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı taraf vekillerince temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı-davalı kadın vekili temyiz dilekçesi ile;kusur belirlemesi, karşı davanın kabulü, müvekkili yararına hükmolunan tedbir-yoksulluk nafakası, maddî ve manevî tazminat ile tedbir-iştirak nafakasının miktarı bakımından temyiz yoluna başvurmuştur.
2.Davalı-davacı erkek vekili temyiz dilekçesi ile; kusur belirlemesi, asıl davanın kabulü, velâyet, tedbir-iştirak nafakası, davacı-davalı yararına hükmolunan tedbir-yoksulluk nafakası ile maddî ve manevî tazminat ve miktarları, reddedilen tazminat talepleri bakımından temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamında imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik var ise kusurun kimden kaynaklandığı, davaların kabulü koşullarının oluşup oluşmadığı, nafaka, tazminatlar ve velâyet düzenlemesi noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 169 uncu maddesi, 174 üncü, 175 inci, 182 nci, 330 uncu ve 336 ncı maddeleri; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun)190 ıncı maddesi, 194 üncü maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddesi; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.