Logo

2. Hukuk Dairesi2023/9757 E. 2024/2701 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Polonya mahkemesince verilen boşanma kararının nafaka hükmünün Türkiye'de tenfizi talebi üzerine, davalı tarafından yabancı mahkeme kararının tenfizinin doğru olup olmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Yabancı mahkeme kararının usule ve yasaya uygun olduğu, davalının savunma hakkının kısıtlandığı ve nafaka miktarının fahiş olduğu iddialarının yerinde olmadığı değerlendirilerek, temyiz isteminin reddine ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/2668 E., 2023/2635 K.

KARAR : Başvurunun esastan reddi

İLK DERECE MAHKEMESİ : Manavgat 1. Aile Mahkemesi

SAYISI : 2022/905 E., 2023/409 K.

Taraflar arasındaki tanıma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

... davanamesinde özetle; tarafların, Polonya Mahkemesi’nin 02.02.2021 tarih ve RC 149/19 sayılı 10.02.2021 kesinleşme tarihli kararı ile boşandıklarını, boşanma kararı ile ortak çocuk Mira Çoban’ın velâyetinin anneye verildiğini, müşterek çocuğun geçim/bakım ve

yetiştirme masrafları için babanın her ay 1.400 PLN ödenmesine karar verildiğini, Polonya Mahkemesi ilâmının

“nafaka” ya ilişkin hüküm fıkrasının tenfizine karar verilmesi ve yargılama giderlerinin

davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalıya dava dilekçesi ve ekleri gönderilmesine rağmen davaya cevap vermemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile Lodz-Srodmiescie Bölge Mahkemesinin (Aile ve Gayri Reşitler Dairesi) 02.02.2021 tarih ve VII RC 149/19 sayılı 10.02.2021 kesinleşme tarihli kararının ülkemiz mevzuatına aykırı düşmediği, 5718 sayılı Milletler Arası Özel Hukuk ve Usul Hukuku hakkındaki Kanuna (5718 sayılı Kanun) uygun bulunduğu ve kararın kamu düzenine aykırı bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulü ile yabancı mahkeme kararının tenfizine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle;yabancı mahkeme tarafından, davalının savunma hakkı sınırlanmak suretiyle ve gerçeğe aykırı beyanlara dayalı olarak karar verildiğini, nafaka miktarının fahiş olduğunu, Polonya para birimi üzerinden verilen kararın tanınmasının Türk hukukuna aykırı olduğunu belirterek hükmün tamamı yönünden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava dosyası içeriğine, dosyadaki yazılara göre İlk Derece Mahkemesi kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı, davanın esasıyla ilgili hükme etki edecek tüm delillerin dava dosyası içinde bulunduğu, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, bu nedenle inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşıldığından davalının istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı erkek vekili; istinaf kanun yolu itirazlarını aynen tekrar ederek, kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu beyan ederek; hükmün tamamı yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, taraflar arasında yabancı mahkemede verilen boşanma ilamının nafakaya ilişkin kısmının tenfizine karar verilmesinin doğru olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 323, 326, 370 ve 371 inci maddeleri, 5718 sayılı Kanun'un 53 ve 58 inci maddesi.

3. Değerlendirme

1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,18.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.