"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1096 E., 2023/1947 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kozan Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/129 E., 2022/102 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın davalı erkek tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı erkek tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın dava ve cevaba cevap dilekçesinde özetle; erkeğin alkol bağımlısı olduğunu, kadına fiziksel şiddet uyguladığı, kendisini başka bir kadınla aldattığını, erkeğin evin ihtiyaçlarını karşılamadığını, erkeğin kadına karşı silahla tehdit ve basit yaralama suçlarından Kozan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2021/49 Esas sayılı ve hakaret ve tehdit suçlarından Kozan 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2021/119 Esas sayılı dosyalarının derdest olduğunu belirterek, evlilik birliğini temelinden sarsılması ile tarafların boşanmalarına, reşit olmayan ortak çocukların velâyetinin davacı anneye verilmesine, ortak çocuklar için 750,00'şer TL tedbir, kadın için 750,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına, kadın lehine 15.000,00 TL maddî, 15.000,00 TL manevî tazminata hükmedilmesine, evlilik birliği içerisinde alınan araba ve eve şerh konulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde özetle; kendisinin boşanmayı kabul etmediğini, kadının iddialarını kabul etmediğini, kadının velâyet, nafaka, maddî ve manevî tazminat talebini kabul etmediğini, asıl suçlu olanın kadın olduğunu, kadının bilgisi dışında ayrı yerden ev kiraladığını, kendisine bağırıp çağırdığını, sürekli sinkaflı sözler söylediğini, evden kovduğunu, eşini sevdiğini, boşanmak istemediğini, evine tedbir konulmasını kabul etmediğini, satma gibi bir düşüncesinin olmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davalı erkeğin alkol bağımlısı olduğu, alkollü şekilde eve gelerek taşkınlık çıkardığı, davacı kadına karşı bıçakla üzerine yürümek suretiyle şiddet uyguladığı, erkeğin E. G. isimli kadın ile mesajlaşarak güven sarsıcı hareketlerde bulunduğu, erkeğin boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğu, davacı kadına ise atfedilebilecek bir kusur olmadığı anlaşılmakla kadın lehine boşanmanın fer'îlerine hükmedilebilmesinin yasal koşullarının bulunduğu gerekçesi ile, davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuklar İkbal, ..., ... velâyet hakkının davacı anneye verilmesine, ortak çocuklar için aylık 350,00'şer TL tedbir-iştirak nafakasına, kadın lehine 400,00 TL tedbir-yoksulluk nafakasına hükmedilmesine, kadın lehine 12.000,00 TL maddî, 10.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı erkek istinaf dilekçesinde özetle; kadının başka bir erkekle ilişkisi bulunduğundan boşanmak istediğini belirterek boşanma davasının kabulü, kusur, velâyet, kadın lehine hükmedilen nafaka ve tazminatlar ve miktarları yönlerinden İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı erkek tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; boşanma davasının kabulü yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, boşanmaya sebebiyet veren olaylardaki kusur belirlemesinin doğru yapılıp yapılmadığı, erkeğe yüklenen kusurlu davranışın gerçekleşip gerçekleşmediği, kadına kusur olarak yüklenebilecek bir vakıa olup olmadığı, kusur belirlemesine bağlı olarak kadının maddî ve manevî tazminata hak kazanıp kazanmayacağı, boşanmakla kadının yoksulluğa düşüp düşmeyeceği, kadın lehine fer'îlere hükmedilebilmesi koşulları varsa hükmedilen miktarların fazla olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 36 ncı maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü, 6 ıncı maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci ve 330 uncu maddeleri. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı erkek tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.