"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2630 E., 2023/1976 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Tarsus 1. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2020/281 E., 2021/584 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava ve cevaba cevap dilekçesinde özetle; tarafların 21.08.2016 tarihinde evlendiklerini, bu evliliklerinden ortak bir çocuklarının olduğunu, kadının evlendikten kısa bir süre sonra kendisine karşı tavır ve tutumlarının değiştiğini, kadının evlilikleri boyunca kendisine saygı ve sevgi göstermediğini, ev içerisinde sürekli olarak geçimsizlik ve huzursuzluk içerisinde yaşamaya başladıklarını, sürekli olarak kavga ettiklerini, bir çok konuda anlaşamadıklarını, bu duruma gelmelerinin kadının sebep olduğunu, kadının aşırı kıskançlık gösterdiğini, üzerine düşen görevleri getirmekten kaçındığını, kadın ile ruhen ve fikren anlaşamadıklarını belirterek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedeniyle boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın vekili cevap ve ikinci cevap dilekçesinde özetle; açılan boşanma davasının haksız ve yersiz olduğunu, dava dilekçesinde aslı olmayan yalan beyanlar ve ithamlarda bulunulduğunu, erkeğin babasının vefatından sonra son 3 aydan bu yana psikolojisinin bozulduğunu, kendisine karşı tavır ve davranışlarının değiştiğini, davacı eşini sevdiğini, aralarında dava dilekçesinde iddia edildiği gibi her hangi bir şiddetli geçimsizliğin söz konusu olmadığını, erkeğe karşı kendisinin en ufak bir saygısızlığının olmadığını, erkeğin açmış olduğu boşanma davasını kabul etmediğini, erkeğin kendisinin aleyhine boşanma davasını açtığı halde aynı evde ikamet ettiklerini, evin her türlü temizliğini, çamaşır, yemek vb. işlerini eksiksiz olarak yaptığını ileri sürerek davanın reddine, ortak çocuk için 800,00 TL iştirak nafakası, kadın için 1.000,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacı erkeğin dinlettiği tanıkların, taraflar arasında görgüye dayalı bilgilerinin olmadığını, geçimsizliğe sebep olabilecek her hangi bir olayla karşılaşmadıklarını, erkeğin bir tanığının da davalı kadının kıskanç olduğu, erkek eve gelmediği zaman kendilerini aradığını beyan etmiş ise de; anlatımları kadının kıskanç olduğu yönünde kusur izafe edecek mahiyette olmadığı, tanık beyanlarının yakın akrabalık bağı nedeniyle inandırıcı, samimi gelmediği, tarafların yaşadıkları bir tartışmaya da birebir görgüye dayalı tanıklığının olmadığı, anlatımlarının daha çok davacıdan duydukları olaylar olduğu, erkeğin az da olsa evlilik birliğinin sona ermesinde kadına kusur izafe edici bir eylem ispatlayamadığı kabul edilerek, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; dinlenilen tanıkların taraflar arasında evliliğin devam etmesinin imkansız hale geldiğini ifade ettiğini, davanın reddine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile davanın reddi yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2.Davalı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; erkek ile tekrar bir araya gelme imkanlarının bulunmadığını, boşanmanın kaçınılmaz olduğunu, nafakaların yetersiz olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak talepleri doğrultusunda karar verilmesi istemi ile davanın reddi ve nafakaların miktarı yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile istinaf başvurularının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde erkek vekili tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri tekrar ederek, kadının da boşanmak istediğini, davanın reddi kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğunu belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davanın reddi kararı verilmesinin doğru olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
05.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.