"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2972 E., 2023/3013 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm verilmesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çumra Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2022/312 E., 2023/755 K.
Taraflar arasındaki çocukla şahsi ilişkinin kaldırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı anne vekili dava dilekçesinde özetle; davalı ile olan gayriresmi evliliklerinden 2016 doğumlu ... isminde bir çocukları olduğunu, eşinden 2019 yılında ayrıldığını çocuğun velâyetinin tarafına verildiğini, ancak her ayın bir ve üçüncü haftalarında çocuğu sabah alıp akşam saat 18.00 de getirdiğini çocuğu götürdüğünde çocukla hiçbir şekilde ilgilenmeyip ihtiyaçlarını da karşılamaz olduğunu, davalının alkol bağımlısı olduğunu, çocuğu şimdiki eşinin yanına bıraktığını, zaten hasta olan eşinin de bakma imkanı olmadığını, çocuğun yanında hakaretlerde bulunduğunu, çocuğun psikolojisini bozduğunu, çocuğun gitmek istemediğini, çocuğun dinlenmesi ile her şeyin ortaya çıkacağını, ayrılırken "seni de çocuğu da vuracağım" diye tehdit ettiğini, çocuğun gitmesi halinde hayati tehlikesinin olduğunu, davalının nesebin reddi davası açtığını belirterek davalının çocukla olan kişisel ilişkisinin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı baba vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının davalı ile ortak hayat devam ederken ortak konutu terk ettiğini ve ortak çocuk ...'yı da yanında götürdüğünü, davalının, ortak çocuk ...'yı görmek istemesine rağmen davacının çocuğu göstermekten sakındığını ve şifahen yasal karar olmadıkça çocuğu göstermeyeceğini beyan ettiğini, davalının çocuğunu görmek için şahsi ilişki davası açtığını, davanın açıldığı tarihlerin pandemi zamanına denk geldiğini, yargılamanın normalden uzun sürdüğünü, davalının müşterek çocuğu görmek adına hukuki yollara başvurduğunu ve neticesinde çocuğu görmek için madî ve manevî sıkıntılara katlandığını, davalının Konya ilinde ikamet etmesine rağmen müşterek çocuğu görmek adına Çumra ilçesine geldiğini, icra yolu ile müşterek çocuk ile görüştüğünü belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı ...'in 31.05.2016 tarihli tanıma senedi ile küçük ...'yı tanıyarak nüfusuna kaydettirdiğini, akabinde davalı tarafından açılan Konya 6. Aile Mahkemesinin 2019/354 esas 2020/340 karar sayılı ilamı ile 2016 doğumlu müşterek çocuk ... ile davalı ... arasında; "....her ayın 1. ve 3. haftası Pazar günü sabah saat 10.00’dan aynı gün akşam saat 18.00’e kadar, babalar günü sabah saat 10.00'dan aynı gün akşam saat 18.00'e kadar, dini bayramların 2. günü saat 10.00’dan 2. günü akşam saat 18.00’e kadar..." olacak şekilde kişisel ilişki kurulmasına karar verildiğini, çocuğun 08/03/2023 tarihli duruşmada" beni çarşıya götürmüyor, istediklerimi almıyor" dediğini, bundan babanın çocukla yeterince ilgilenmediğinin kabul edildiğini belirterek kişisel ilişki yeniden düzenlenmiş , çocuk ve baba arasında "...her ayın 1. Haftası pazar günü sabah 10:00'dan aynı gün akşam 18:00'e kadar, babalar gününde saat 10:00'dan akşam 18:00'a kadar, dini bayramların 2. Günü saat 10:00'dan akşam 18:00'a kadar baba ile şahsi ilişki tesisine" karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; hükmün usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek, kişisel ilişkinin süresi ve davanın kabulü yönünden kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı tanıklarının beyanlarının çocuktan duyuma dayalı olduğu çocuğun babaya karşı olumsuz bir tavır ve görüşmek istememe şeklinde bir yaklaşımının olmadığı, dosyada mevcut sosyal inceleme raporunda şahsi ilişkinin yaz tatilini de kapsar şekilde artırılarak devamında çocuğun üstün menfaatinin olduğunun belirtildiği, şahsi ilişkinin daraltılması kararının çocuğun üstün menfaatine aykırı olduğu değerlendirilerek davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne ve davanın reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı anne vekili, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek, davanın reddi yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kişisel ilişkinin kaldırılması davasında, davanın reddine karar verilmesinin çocuğun yüksek yararına uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
4721 sayılı Kanun'un 323 üncü maddesi. 6100 sayılı Kanun’un 190 ıncı, 353 üncü madde, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 inci maddesi ile 371 inci maddesi, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 3. maddesi, Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi 9 uncu ve 12 nci maddesi, Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesi 3 üncü, 4 üncü ve 6 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı kadın vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,02.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.