"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1921 E., 2023/2104 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kayseri 2. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/495 E., 2023/666 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın erkek vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı erkek vekili tarafından temyiz edilmekle;kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek dava dilekçesinde özetle; kadının, erkeğin gelirinin üstünde daha iyi bir yaşam istediğini, eşini borç altına soktuğunu, hakaret ettiğini, aşağıladığını, eş olarak görmediğini, yabancı gibi davrandığını, gelirini kök ailesine vermekle suçladığını, kredi kartlarını ve maaş kartını elinden aldığını, erkeğin hesabını kullanarak kredi aldığını, kimi zaman borcu ödemediğini, erkeğe yemek vermediğini, evde dahi görmeye tahammül göstermediğini, cinsel beraberlikten kaçındığını, ailesinin evlerine gelip gitmesini istemediğini, onlar hakkında ileri geri konuştuğunu, erkeğin annesinin evinin satılması gündeme geldiğinde erkeğe gidip parayı almasını, aksi halde eve gelmemesini söylediğini, evden kovduğunu, ev işlerini yapmadığını, erkeği vesayet altına aldırmaya çalıştığını belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, ortak çocuk Güvenalp Sabri'nin velâyetinin babaya verilmesine, erkek lehine 100.000,00 TL maddî ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kadın cevap dilekçesinde özetle; iddiaları kabul etmediğini, erkeğin kredi çekerek kardeşine verdiğini, en son yine kredi çekmek istediğinde kadının karşı çıkması neticesinde evi terk ettiğini, evin giderlerini karşılamadığını belirterek davanın reddine, aksi takdirde ortak çocuk Güvenalp'in velâyetinin anneye verilmesine, çocuk için aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın lehine aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına ile 150.000,00 TL maddî ve 150.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; kadının, erkeği dışladığı, erkeğe yemek su vermediği, erkeğin elinden ekmeği alıp git annende ye dediği, evin dağınık olduğu, böylelikle erkeğin, kadının ev işlerini savsakladığına ilişkin iddiasının ispatlandığı, kadının ev ahır gibi dediği, erkeğin ise eve pek harcama yapmadığı, ortak çocukların evi geçindirdiği, erkeğin ne için çektiğini söylemediği krediler çekip kredileri ödeyemediği zaman ortak çocukların bu kredileri kapattığı, boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca tarafların boşanmalarına, ortak çocuk Güvenalp'in velâyetinin anneye verilmesine, çocuk ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına, çocuk için aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın lehine takdir edilen aylık 600,00 TL tedbir nafakasının karar tarihi itibarıyla aylık 1.000,00 TL ye çıkartılmasına, kadın boşanmakla yoksulluğa düşeceğinden yoksulluk nafakası olarak devamına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine 40.000,00 TL maddî tazminata, kadının manevî tazminat talebinin, erkeğin maddî ve manevî tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar, velâyet yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derce Mahkemesi kararının usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar, velâyet yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kusur belirlemesi, nafakalar, tazminatlar, velâyet noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’un 174 üncü, 175 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı erkek vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.