"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/805 E., 2024/125 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ceylanpınar 1. Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
SAYISI : 2021/827 E., 2023/68 K.
Taraflar arasındaki eşya alacağı davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı kadın vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı kadın vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; tarafların 2016 yılında evlendiğini, bu evliliklerinden ortak çocukları olduğunu ve tarafların aralarındaki geçimsizlik sebebiyle boşandıklarını, taraflar arasındaki fiili ayrılığın başladığı gün davacı kadının parası kendisi tarafından verilen eşyalarını alamadığı, yargılama sırasında davalı erkek tarafından iade de edilmediğini iddia ederek davanın kabulü ile dava konusu eşyaların öncelikle aynen iadesini, aynen iadenin mümkün olmaması durumunda ise fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL eşya alacağı bedelinin erkekten yasal faizi ile alınarak kadına verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili vekili cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesinde dayanılan vakıaların gerçeği yansıtmadığını, kadının, erkeğin ortak konutta olmadığı gün ortak konutu terk ettiğini ve kişisel, ziynet eşyaları ile kendisine ait olmayan eşyaları yine erkeğe ait olan 10.000,00 TL parayı da almak suretiyle ortak konutu terk ettiğini, dava konusu eşyaları yerel örf ve adet gereği davalı erkeğin aldığını iddia ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; tüm dosya kapsamı, taraf iddia ve savunmaları, toplanan deliller, tanık beyanları ve bilirkişi raporunda yapılan tespitler birlikte değerlendirildiğinde, tarafların 13.10.2021 tarihinde boşandıkları, kararın 09.02.2022 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği, davacı kadının dava konusu eşyaların kendisine ait olduğu ve evden ayrılırken eşyalarını alamadığından bahisle bu davayı açtığı, davalı erkeğin cevap dilekçesinde eşyaların kendisine ait olduğunu, yerel adetlerin de bunu gerektirdiğini, davacı kadının evden ayrılırken tüm kişisel eşyalarını, ziynet eşyalarını ve davalı erkeğe ait 10.000,00 TL'yi de alarak evden ayrıldığını beyan ettiği, davacı kadın tanıklarının, dava konusu eşyaları davacı kadının aldığını beyan ettiği, davalı erkek tanıklarının ise dava konusu eşyaların erkek tarafının aldığını, davacı kadının giderken kendi eşyalarını ve ziynet eşyalarını götürdüğünü beyan ettiği, her ne kadar bilirkişi raporunda dava konusu eşyalara ilişkin değer tespiti yapılmış ve buna göre dava konusu talep ıslah edilmiş ise de, dava konusu eşyaların davacı kadına ait olduğuna ilişkin olarak yazılı bir belge sunulmadığı, davacı kadının da duruşmadaki beyanında, dava konusu eşyalara ilişkin olarak yazılı belgesinin olmadığını beyan ettiği, dava konusu eşyaların niteliği dikkate alındığında bu eşyaların tamamının davacı kadın tarafından alınmasının hayatın olağan akışına ve bölgenin yerel örf ve adetlerine uygun olmadığı, sonuç itibariyle davacı kadının iddialarını somut delillerle kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; İlk Derece Mahkemesi kararının hatalı olduğu, sunulan deliller uyarınca davanın ispatlandığı ve kabulüne karar verilmesi gerektiği, yazılı belge sunulması zorunluluğunun işbu davada bulunmadığı belirtilerek; hükmün tamamı yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; toplanan deliller ve dosya kapsamına göre; İlk Derece Mahkemesinin delil değerlendirmesi ve davanın ret gerekçesinin doğru olduğu, davacı kadın tanıklarının beyanlarının soyut olduğu, kabule elverişli olmadığı, davacı kadının davasını ispat edemediği, kanunun olaya uygulanmasında hata edilmediği, İlk Derece Mahkemesi kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir aykırılığın bulunmadığı, bu nedenle inceleme konusu kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacı kadın vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; Bölge Adliye Mahkemesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın hatalı olduğu, istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeler ile hükmün tamamı yönünden temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1.Uyuşmazlık ve hukuki nitelendirme
Dava; çeyiz ve kişisel eşya alacağı istemine ilişkin olup uyuşmazlık, davanın kabulü şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 1 inci maddesi, 6 ncı maddesi, 220 inci maddesi, 222 nci maddesi, 226 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacık adın vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.