"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/912 E., 2023/2126 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ortaköy(Aksaray) 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/330 E., 2021/95 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraflarca istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kısmen kaldırılarak bu yönlerden yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; erkeğin annesinin erkeği kadına karşı kışkırttığını, bunun sonucunda erkeğin kadına fiziksel şiddet uyguladığını, tehdit ve hakaret ettiğini, erkeğin annesinin kadına fiziksel şiddet uyguladığını, erkeğin halıları toplayıp eşyaları fırlattığını, kadını evden atıp baba evine gönderdiğini, fiili ayrılık süresince kadını arayıp sormadığını belirterek evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle tarafların boşanmalarına, kadın lehine aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile 200.000,00 TL maddî ve 200.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek cevap dilekçesinde özetle; isnat edilen kusurları kabul etmediğini, kadının, erkeğin annesine fiziksel şiddet uygulayıp ortak çocuğu bırakarak baba evine gittiğini, çocukla iletişime geçmediğini belirterek boşanma davasının kabulüne, kadının maddî taleplerinin reddine, velâyetin babaya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; erkeğin, sürekli tartışma çıkardığı, tartışma sırasında davacıyı öldüreceğini elinde kalacağını söyleyerek tehdit ettiği, annesinin evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı, kavga edince eşyaları dağıtıp ortaya koyduğu, tartışma sonrası annesini arayıp kadınla annesi arasında tartışmaya zemin hazırladığı, “Annem için 50 kere kadın boşarım sen annemin bokunu yeme” demek suretiyle toplum içinde kadını küçük düşürdüğü, kadına duygusal şiddet uyguladığı, annesinin fiziksel şiddetine sessiz kaldığı, erkeğin bilet alarak kadını terminale bıraktığı ve evden gönderdiği, ortak çocuğu annesine göstermeyerek kadının annelik görevlerini yerine getirmesine engel olduğu, boşanmaya sebep olan olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin babaya verilmesine, anne ile kişisel ilişki tesisine, kadının ev hanımı olması, başka gelirinin bulunmaması, boşanmakla yoksulluğa düşeceği gerekçesiyle kadın lehine aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, yasal koşulları oluştuğundan kadın lehine 10.000,00 TL maddî ve 12.000,00 TL manevî tazminata karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
2.Davalı erkek istinaf dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğe yüklenen kusurlardan kadını tehdit etme ve sürekli tartışma çıkarma kusurlarının gerçekleştiği, erkeğin annesinin kadına fiziksel şiddet uygulaması ve bu olay neticesinde kadının evden ayrılması sabit ise de, her iki tarafın kabulünde olduğu üzere erkeğin, kadının ortak konuta dönmesi için ihtar gönderdiği, göndermiş olduğu ihtarın kadına yönelik isnat ettiği kusurları affettiği anlamı taşımasının yanında annesinin evliliğe müdahalesine ve fiziksel şiddetine onay vermediğini de gösterdiği, iyi niyetin varlığının esas olduğu, yapılan eylemde iyi niyet olmadığını iddia edenin bu iddiasını ispat etmesinin gerektiği, somut olayda erkeğin, kadına eve dön ihtarı göndermesinde iyi niyetle davranmadığına dair dosyaya yansımış delil bulunmadığı, dolayısıyla kadından eve dönmesini isteyen, birlikte yaşam arzusunda olan erkeğin yanında cereyan ettiği ispatlanamamış annesinin fiziksel şiddetini tasvip edip desteklediğinin de kabulüne imkan bulunmadığı, annesinin yaşanan fiziksel şiddet olayından başka da evliliğe müdahale ettiğine dair dosyaya yansımış delil bulunmadığı, bu itibarla erkeğe yüklenen annesinin evliliğe müdahalesine ve fiziksel şiddetine sessiz kalma kusurlarının hatalı olup, konu kusurların erkekten çıkarılmasının gerektiği, erkeğin kavga edince eşyaları dağıtıp ortaya koyma, tartışma sonrası annesini arayıp kadınla annesi arasında tartışmaya zemin hazırlama şeklinde tanımlanan kusuruna dair tanık ...'ın beyanının zaman unsuru içermeyen soyut anlatımlardan ibaret olduğu, ...'ın tek bir olaya şahit olduğu bu olayın da zamanının belli olmadığı, tanık ...'ın beyanın ise kadından duyuma dayalı olduğu, erkeğin kadına hakaretine dair dinlenen tanık ...'ın beyanın zaman unsuru içermeyen soyut anlatımlardan ibaret olduğu, erkeğin kadını biletini alıp evden gönderdiği hususunda dinlenen davacı tanık beyanlarının kadından duyuma dayalı olduğu, izah edilen nedenlerden ötürü erkeğe yüklenen kadına tehditte bulunma ve sürekli tartışma çıkarma kusurları dışındaki tüm kusurların erkekten çıkarılmasının gerektiği, kadının erkeğin ek kusurunu ispat edemediği, erkeğin dayandığı vakıalara ilişkin olarak delil sunmadığı kadının kusurunu ispat edemediği, kaldı ki her iki tarafın kabulünde olduğu üzere, erkeğin eve dön ihtarı göndermekle ihtar tarihinden önceki kadının tüm kusurlarını affettiğinin kabul edilmesinin gerektiği, gerçekleşen olaylarda erkeğin tam kusurlu olduğu, erkekten çıkarılan kusurlar nazara alındığında erkeğin kusur belirlenmesine yönelen istinaf itirazının kabulüne, kusura ilişkin gerekçenin düzeltilmesine, karar tarihi itibarıyla günün ekonomik koşulları nazara alındığında tedbir ve yoksulluk nafakası miktarının düşük olduğu, tarafların evlilikte geçen süreleri, tespit edilen kusurları ile ekonomik sosyal durumlarına göre tazminat miktarlarının düşük olduğu gerekçesiyle kadının bu yönlere ilişkin istinaf itirazlarının kabulüne, yeniden hüküm kurulmak suretiyle Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kadın lehine aylık 1.000,00 TL tedbir nafakasına, kadın lehine aylık 1.000,00 TL yoksulluk nafakası ile 25.000,00 TL maddî ve 25.000,00 TL manevî tazminata, erkeğin sair istinaf itirazlarının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde her iki taraf temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı erkek temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanunu’un 4 üncü maddesi, 166 ncı maddesinin birinci fıkrası, 169 uncu, 174 üncü maddesi, 175 inci maddesi;6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince ve davalı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Adli yardımdan yararlanması sebebi ile başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının ...'ya yükletilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden ...'ye yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
31.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.