"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2023/322 E., 2023/494 K.
KARAR : Bozmaya uyularak hüküm kurma
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen çocukla kurulan kişisel ilişkinin değiştirilmesi davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece, Konya Bölge Adliye Mahkemesinin esastan ret kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının davanın kabulü gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı anne tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı baba vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili ile davalının boşandığını, ortak çocuğun velâyetinin anneye verildiğini, ortak çocukla baba arasında kişisel ilişki tesisi için gidildiğinde davalının ailesinin tartışma ve kavga ortamı yarattığını, ortak çocukla baba arasında geçerli olan kişisel ilişkinin yatılı olmadığını, müvekkilinin de davalının da Ereğli de yaşadıklarını belirterek hafta sonları sömestri tatili dini ve milli bayramlar, yaz tatili için yatılı olacak biçimde kişisel ilişki tesisine, babalar günü için günlük kişisel ilişki tesisine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; açılan davayı kabul etmediğini, ziynet alacağı davası açması üzerine eldeki davanın ikame edildiğini, davacının çocukla görüşmek için icra yoluna başvurmadığını, her kişisel ilişki günü için çocuğu hazırlamasına rağmen davacının gelmediğini, çocukla baba arasında kuvvetli bir bağ oluşmadığını, çocuk için davacının yabancı olduğunu, çocuğun henüz kendi bakım ve gözetimine bağlı çağda olduğunu, çocuğun görüştürülmemesi iddiasının gerçek dışı olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 07.01.2022 tarihli ve 2022/179 Esas, 2022/175 Karar sayılı kararıyla;davacı ile davalının Konya 2. Aile Mahkemesinin 2018/587 Esas 2019/522 Karar sayılı ilamı ile boşanmalarına karar verildiği, ortak çocuğun velâyetinin davalı anneye verildiği, baba ile çocuk arasında, her ayın 1. ve 3. Cumartesi günleri saat 09.00'da teslim alıp aynı gün saat: 17.00'da teslim etmek, dini bayramların 2. günü saat 09.00'da teslim alıp aynı gün saat 17.00'da teslim etmek sureti ile kişisel ilşki tesisine karar verildiği, davacı babanın dosyaya sunulan imzalı tutanaklar uyarınca beş kez teslim aldığı, en son 06.06.2020 tarihinde çocuğu aldığı, o tarihten beri de çocuğu ile kişisel ilişki tesisi için bir girişimde bulunmadığı, çocuk ile baba arasında o bağın oluşmadığı, çocuğun sosyal inceleme raporunda alınan beyanında ''...ona büyüyünce gidebilirim...'' şeklinde beyanda bulunduğu görülmüş olup, davacı baba ile çocuk arasında kurulankişisel ilişkinin düzenli ve kaliteli olarak kurulamadığı, her ne kadar davacı baba bu hususta davalı ve ailesini suçlamakta ise de annenin bu görüşmelere karşı çıktığı engel olduğu iddiasının ispatlanamadığı, babanın çocuğunu görmek için yasal haklarından faydalanmadığı, anne ile çocuk arasında sıkı bir bağın oluştuğu, babası ile ilişkisi olmayan çocuğun birden baba ile yatılı olacak şekilde kişisel ilişki tesisine hazır olmadığı, çocuğun üstün yararı ve menfaatleri dikkate alındığında, babanın öncelikli olarak kurulan saatlik kişisel ilişki tesisini sağlayarak çocuk ile arasındaki bağı güçlendirmesinin akabinde yatılı kişisel ilişki tesisinin kurulmasının gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı baba vekili tarafından davanın reddi yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 22.02.2023 tarihli ve 2023/84 Esas, 2023/424 Karar sayılı kararıyla; Konya 2. Aile Mahkemesinin 2018/587 Esas ve 2019/522 Karar sayılı ilamıyla boşandıkları, ortak çocuk Ertuğrul'un velâyetinin anneye verildiği, baba ile yatılı olmayacak halde kişisel ilişki kurulduğu, davacı kurulan kişisel ilişkinin yatılı olacak halde genişletilmesi istemiyle dava açmış ise de gerek kendi tanıklarının anlatımından gerek dosyaya sunulan teslim tutanaklarından gerekse de sosyal inceleme raporunu düzenleyen uzmana verdiği beyanından davacının çocukla en son 2020 yılı haziran ayında kişisel ilişki kurduğunun anlaşıldığı, davacının davalının ailesinin kavga çıkarması nedeni ile çocuğu göremediği yönünde iddiası mevcut ise de cebri icra kanalına başvurmadığı, çocuğun baba yanında yatılı kalabilecek düzeyde çocukla baba arasında yeterli bağ ve güven duygusunun bu aşamada gelişmediği, mevcut durum karşısında kurulacak yatılı kişisel ilişkinin çocuğun üstün menfaatine uygun olmadığı, cari kişisel ilişkinin ilerleyen dönem için çocuğun babasını tanımasına güven duygusunun yerleşmesine imkan verecek düzeyde tesis edildiği, kişisel ilişki davalarının maddî anlamda kesin hüküm oluşturmayacağı değişen durum ve koşullara göre her zaman talep edilebileceği çocukla baba arasında cari kişisel ilişkinin tesisi halinde gerekli duygusal bağın kurulabileceği güven duygusunun gelişebileceği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı baba vekili tarafından davanın reddi yönünden temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 17.05.2023 tarihli kararıyla çocuğun babası ile yatılı kişisel ilişki kurulmasına engel somut bir olgu veya iddia bulunmadığı, boşanma tarihinde bebek olan ortak çocuğun okul yaşına geldiği, mevcut kişisel ilişkinin babalık duygularını tatmine elverişli olmayıp, çocuğun baba sevgi ve şefkatini tatmasına da yeterli olmadığı, yatılı olacak şekilde kişisel ilişki kurulması gerektiği gerekçesiyle Bölge adliye Mahkemesinin esastan ret kararının ortadan kaldırılmasına, İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; çocuk ile baba arasında yatılı kişisel ilişki kurulmasının çocuğun menfaatine aykırılık teşkil etmeyeceği gibi yatılı kişisel ilişki tesisinin çocuğun üstün yararına olacağı gerekçesiyle davanın kabulüne, çocuk ile davacı baba arasında her ayın 2. ve 4. hafta sonları cumartesi günü saat 09.00'dan pazar günü saat 17.00'e kadar, dini bayramların 2. günü saat 09.00'dan ve 3. günü saat 17.00'ye kadar, sömestr tatilinin 1. cumartesi günü saat: 09.00'dan 2. Cumartesi günü saat:17.00'e kadar her yılın Temmuz ayının 1. günü saat 09:00'dan 31. günü saat 17:00'e kadar, ulusal bayram günlerinde ve babalar gününde saat:09.00'dan saat:17.00'ye kadar kişisel ilişki tesisine, ortak çocuk ile davacı baba hakkında danışmanlık tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı anne temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı anne temyiz dilekçesinde özetle; çocuğun babasını görmek istemediğini, babanın öncesinde kişisel ilişkiyi az sürelerle kurduğunu, alınan raporlar arasında açıkça çelişki bulunduğunu, çelişkiyi gidermek için yeni rapor alınması talebinin reddedildiğini, ortak çocuğun duruşmada dinlenmediğini, çocuğun babasını tanımadığını, bu nedenle davanın reddi gerektiğini, öncelikle bir alışma sürecinden geçilmesi gerektiğini belirterek davanın kabulü yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, bozma ilamına uygun hüküm kurulup kurulmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 4 üncü, 6 ncı, 182 nci ve 324 üncü maddeleri. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 3 üncü maddesi, 9 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 12 nci maddesi. Çocuk Haklarının Kullanılmasına Dair Avrupa Sözleşmesi'nin 3 üncü, 4 üncü ve 6 ncı maddeleri. Çocuklarla Kişisel İlişki Kurulmasına Dair Avrupa Sözleşmesi'nin 4 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olduğu, anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı anne tarafından yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
02.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.