"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2021/391 E., 2021/651 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasından dolayı bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, Mahkemece kadın yararına 100.000.00 TL maddî tazminata karar verilmiştir.
Kararın davalı ... kadın vekili tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Davalı ... kadın vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı-davalı erkek vekili dava dilekçesinde; evlilik birliğinin kadının kusurlu davranışları sebebiyle temelinden sarsıldığını iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanmalarına ve ortak çocuğun velâyetinin babaya verilmesine hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı-davacı kadın vekili cevap ve karşı dava dilekçesinde; evlilik birliğinin erkeğin kusurlu davranışları sebebiyle temelinden sarsıldığını iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, çocuk yararına aylık 3.500,00 TL iştirak nafakası ile kadın yararına 2.000.000,00 TL maddî, 500.000,00 TL manevî tazminata ve dilekçede belirtilen ziynet alacağına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 02.02.2012 tarihli ve 2006/405 E., 2012/73 K. sayılı kararı ile; evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri taraflardan beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların birbirlerine karşı hakaret ve küfürlerinin olduğu, iş yerinde çalışanların yanında birbirlerine sosyal ve fiziksel şiddet uyguladıkları, taraflarla akrabaları arasında fiziksel şiddet olduğu, erkeğin 3-4 ay eve gelmediği ve başka kadınlarla beraber olduğu, kadının da erkek kadar kusurlu olduğu gerekçesi ile; her iki boşanma davasının kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuk Ecem'in velâyetinin anneye verilmesine, çocuk ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına, çocuk yararına aylık 1.500,00 TL iştirak nafakasına ve kadının maddî tazminat ile ziynet alacağı davasının reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davalı-davacı kadın vekili erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar, çocuk yararına hükmedilen nafakaların miktarı ve ziynet alacağı davası yönlerinden temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 05.07.2013 tarihli kararı ile; boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşine hakaret eden, fiziksel şiddet uygulayan, güven sarsıcı davranışları olan, kadının annesini tehdit edip fiziksel şiddet uygulayan erkeğin ağır, eşine hakaret edip fiziksel şiddet uygulayan kadının az kusurlu olduğu, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesinin doğru olmadığı; kadının 11.12.2006 tarihli dilekçesi ile boşanmanın ferî kapsamında 2.000.000,00 TL maddî, 500.000,00 TL manevî tazminat talebinde bulunduğu, kadının işbu talepleri hakkında olumlu veya olumsuz bir hüküm kurulmamasının doğru olmadığı; taraflar arasında 2008 yılında yapılan protokolün boşanma ve ziynetleri kapsamadığı, ziynetlerin varlığının ve erkeğe teslim edildiğinin kolluk evrakları ile sabit olduğu, bu itibarla kadına ziynetlerle ilgili talebi açıklattırılarak bilirkişi raporu alınıp sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisinin doğru olmadığı gerekçesiyle; kararın bozulmasına ve bozmanın kapsamı dışındaki temyize konu hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 23.02.2017 tarihli ve 2013/716 Esas, 2017/106 karar sayılı karar ile; kesinleşen yönlerden karar verilmesine yer olmadığına, kadının maddî tazminat talebinin reddine, kadın yararına 5.000,00 TL manevî tazminata ve kadının ziynet alacağı davasının kabulü ile kararda belirtilen ziynet alacağının erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiş ve karara karşı davalı-davacı kadın vekili tazminatlar ve ziynet alacağı davası yönlerinden temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Dairenin 20.05.2019 tarihli kararı ile; az kusurlu kadın eşin maddî tazminat talebinin reddedilmesinin doğru olmadığı, Mahkemece hüküm altına alınan ziynet bedeline nasıl ulaşıldığının kararda belirtilmediği ve kararda hüküm altına alınan ziynet eşyalarının cins, nitelik, miktar ve değerlerinin ayrı ayrı gösterilmesi gerektiği gerekçesi ile; kararın bozulmasına ve bozmanın kapsamı dışındaki temyize konu hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
C. Üçüncü Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemece verilen 15.09.2020 tarihli ve 2019/550 Esas, 2020/319 Karar sayılı karar ile; kesinleşen yönlerden karar verilmesine yer olmadığına, kadın yararına 2.000,00 TL maddî tazminat ile 5.000,00 TL manevî tazminata ve kadının ziynet alacağı davasının kabulü ile kararda belirtilen ziynet alacağının erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiş; Mahkemenin 25.09.2020 tarihli ek kararı ile kadının tavzih talebi reddedilmiştir. Mahkeme kararlarına karşı davalı-davacı kadın vekili ek karar ve tazminatlar yönlerinden temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 03.06.2021 tarihli kararı ile; kadının kesinleşmiş bulunan manevî tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenemeyeceği, kadının 2.000.000,00 TL maddî tazminat talebinde bulunduğu, Mahkemece kadının tazminat talebinin kabulüne karar verilerek kadın yararına 2.000,00 TL maddî tazminata hükmedilip maddî tazminat yönünden çelişkiye neden olunduğu gerekçesi ile; kararın bozulmasına ve bozmanın kapsamı dışındaki temyize konu hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Son Karar
Mahkemenin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, bozma kararına uyulmasına karar verilerek kesinleşen yönlerden karar verilmesine yer olmadığına ve kadının maddî tazminat talebinin kısmen kabulü ile 100.000,00 TL maddî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı-davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; maddî tazminatın miktarı, kadın yararına vekâlet ücretine hükmedilmemesi ve yargılama giderleri yönlerinden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Dairenin 20.02.2024 tarihli ve 2024/976 Esas, 2024/992 Karar sayılı kararıyla, temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, Mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olduğu anlaşılmakla ve özellikle boşanmanın fer'î niteliğindeki tazminat taleplerinin kabulü veya reddi halinde ayrıca vekâlet ücretine hükmedilemeyeceğinin tabi bulunmasına göre temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediği belirtilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR DÜZELTME
A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran
Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı davalı ... kadın vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
B. Karar Düzeltme Sebepleri
Davalı ... kadın vekili özetle; maddî tazminatın çok düşük belirlendiğini, adaletsiz olduğunu, karşı tarafın ağır kusurlu olduğunu müvekkilinin çok fazla maddî zarara uğradığını, sulh sözleşmesi ile karşı tarafın müvekkilini aldattığını, haksız çıkar sağladığını, vekâlet ücretine hükmedilmemesi ve yargılama giderlerinin eksik hesaplanmasının da hatalı olduğunu, ileri sürerek; kararın maddî tazminatın miktarı, yargılama gideri ve vekâlet ücreti yönünden düzeltilmesini ve Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık karar düzeltme koşullarının oluşup oluşmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı maddesi, 4721 sayılı Kanununun 174 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1. Yargıtay kararının düzeltilmesi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Mahkemece verilen karar, Dairemizce yasal ve hukuki dayanakları gösterilmek suretiyle onanmış olup, temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre karar düzeltme istemi 1086 sayılı Kanun'un 440 ıncı maddesindeki nedenlerden hiçbirisine dayanmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan istemin reddi gerekmiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Karar düzeltme talebinin REDDİNE,
1086 sayılı Kanun 442/son ve 4421 sayılı Kanunun 2 ve 4/b-1 maddeleri delaletiyle takdiren 2.320.00 TL para ceza ile 891.50 TL karar düzeltme ret harcının düzeltme isteyenden tahsiline,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
26.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.