"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
SAYISI : 2024/200 E., 2024/330 K.
KARAR : Bozmaya uyularak hüküm kurma
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen boşanma ve velâyet davasında verilen karar hakkında yapılan son temyiz incelemesi neticesinde, Dairece, İlk Derece Mahkemesi kararının kısmen onanmasına, maddî ve manevî tazminat miktarı yönünden bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; maddî ve manevî tazminat miktarının azaltılmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı erkek vekili dava dilekçesinde; taraflar arasında Elazığ 2. Aile Mahkemesi'nin 2017/34 Esas sayılı dosyasına kayıtlı boşanma davası olduğunu, boşanmanın henüz kesinleşmediğini ancak kadının başka erkek ile yaşadığını ileri sürerek tarafların zina, mümkün olmazsa evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle boşanmalarına, ortak çocukların velâyetinin babaya verilmesine ve erkek yararına yasal faizi ile birlikte 50.000,00 TL maddî ve 100.000,00 manevî tazminata hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Dava dilekçesi davalı kadına 02.07.2020 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş, davalı kadın davaya yasal süresi içinde cevap dilekçesi sunmamıştır.
İlk Derece Mahkemesinin 02.12.2021 tarihli ve 2020/213 Esas, 2021/728 Karar sayılı kararıyla; taraflar arasında görülen Elazığ 1. Aile Mahkemesi'nin 2017/34 Esas ve 2018/397 Karar sayılı boşanma davasının Yargıtay denetiminden geçerek 30.06.2020 tarihinde kesinleşmiş olması sebebiyle işbu davada yargılama yapılamayacağı ve boşanmanın fer'î niteliğinde olan maddî ve manevî tazminat taleplerinin de yerinde olmadığı gerekçesiyle; kesinleşen boşanma ve velâyet konularında karar verilmesine yer olmadığına ve erkeğin maddî ve manevî tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı erkek vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 13.10.2022 tarihli ve 2022/168 Esas, 2022/950 Karar sayılı kararıyla, kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesi ile, istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun(6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı erkek vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 06.06.2023 tarihli kararı ile; erkek tarafından Elazığ 1. Aile Mahkemesi'nin 2017/34 Esas sayılı dosyasında evlilik birliğinin temelinden sarsılması sebebiyle açılan boşanma davasında verilen boşanma kararının 30.06.2020 tarihinde kesinleştiği, zina sebebiyle açılan işbu davanın boşanma hükmü kesinleşmeden, 26.06.2020 tarihinde açıldığı ancak yargılamaya davalar birleştirilmeden devam edildiği, Bölge Adliye Mahkemesi kararında da belirtildiği üzere, daha önceden görülen davada boşanma hükmü kesinleştiğinden işbu davadaki boşanma talebi konusuz kalmış ise de boşanma kararının kesinleşmesinden önce açılan işbu dava nedeniyle boşanmaya sebebiyet veren olaylardaki kusur durumunun henüz kesinleşmediği, hem daha önce görülen boşanma dava dosyasındaki kesinleşen kusur durumları, hem de işbu dava dosyasındaki tüm delillerle belirlenecek kusur durumları harmanlanarak erkeğin tazminat talepleri hakkında hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisinin doğru olmadığı gerekçesi ile; Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. İkinci Bozma Kararı
1. Bozmaya uyan Mahkemenin 17.10.2023 tarihli ve 2023/424 Esas, 2023/568Karar sayılı kararıyla; bozma ilamına uyulmakla kadın lehine 20.000,00 TL maddî ve 20.000,00 TL manevî tazminat ödenmesine, fazla talebin reddine, boşanma ve velâyet hususları talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, bu karara karşı davalı erkek vekili tarafından kusur değerlendirmesi, tazminatların miktarları yönünden; davalı kadın tarafından ise boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar yönünden temyiz edilmiştir.
2. Dairemizin 06.02.2024 tarihli ve 2023/9097 Esas, 2024/606 Karar sayılı ilamıyla; maddî ve manevî tazminatın çok olduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına, sair temyiz itirazlarının onanmasına karar verilmiştir.
C. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacı kadın yararına yasal faizi ile birlikte 10.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminata, kesinleşen konularda yeniden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunulmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1.Davacı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; maddî ve manevî tazminat miktarı ile vekâlet ücreti yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı kadın temyiz dilekçesinde özetle; kusur belirlemesi, maddî ve manevî tazminat miktarları, davanın kabulü yönünden kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarının dosya kapsamına, hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı, 194 üncü, 255 inci, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun’un 4 üncü, 6 ncı maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 50 inci ve 51 inci maddeleri.
3.Değerlendirme
1. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmadığı gibi bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak oluşturan yönlerin de yeniden incelenmesinin hukuken mümkün bulunmamasına göre davalı kadının tüm, davacı erkeğin sair temyiz itirazları yersizdir.
2. İlk Derece Mahkemesi tarafından temyize konu kararın 3 nolu bendinde boşanma ve fer'ileri hakkında harç, masraf ve vekâlet ücreti husunda 2023/424 E 2023/568 E sayılı dosyası üzerinden karar vermesine rağmen sehven 2017/34 E 2018/397 K sayılı dosya üzerinden karar verildiğinden bu hususlar hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına şeklinde yazılmış olması doğru olmayıp bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1.Davalı kadının tüm, davacı erkeğin sair sair yönlerden temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı erkeğin İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (3) numaralı bendinde yer alan “2017/34 E., 2018/397 K.” ibaresinin çıkartılarak yerine “2023/424 E., 2023/568 K.” ibaresinin yazılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden Sevinç'e yükletilmesine,
Peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden Zülfü'ye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
07.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.