"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1086 E., 2023/909 K.
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kızıltepe Aile Mahkemesi
SAYISI : 2018/344 E., 2021/85 K.
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince taraflarca açılan boşanma davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı karşı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı karşı davalı vekili dava ve karşı davaya cevap dilekçesinde; tarafların bir yılı aşkın süredir ayrı yaşadıklarını, tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedeniyle boşanmalarına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı karşı davacı vekili karşı dava ve karşı davaya cevaba cevap dilekçesinde; erkeğin evlilik birliğinden doğan sorumluluklarını yerine getirmediğini, müvekkiline psikolojik ve ekonomik şiddet uyguladığını, davacı karşı davalı erkeğin devamlı olarak alkol kullandığını ve bahis oynama alışkanlığının bulunduğunu, eşine ve çocuğuna ilgi göstermediğini belirterek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı olarak boşanmalarına karar verilmesini, müşterek çocuğun velâyetinin müvekkiline tevdiine, ortak çocuk yararına aylık 500,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, müvekkili yararına aylık 500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına,100.000,00 TL maddî tazminata ve 100.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacı karşı davalı erkeğin, kadına fiziksel şiddet uyguladığı ve hakaret ettiği, evin ihtiyaçlarını karşılamadığı, bahis oynadığı, kadının ise; babaevine gittiği ve geri dönmek istemediği, birliğin sarsılmasına sebep olan olaylarda erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu gerekçesiyle her iki davanın kabulüne karar verilerek tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, müşterek çocuğun velâyetinin anneye tevdiine, baba ile çocuk arasında kişisel ilişki kurulmasına yer olmadığına, çocuk yararına aylık 300,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 400,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına, 10.000,00 TL maddî ve 10.000,00 TL manevî tazminatın davacı karşı davalı erkekten alınarak davalı karşı davacıya verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı karşı davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; boşanma yönünden istinaf taleplerinin olmadığını ancak kusur belirlemesinin yerinde olmadığını, kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminatlar ile bu tazminatların miktarı ve davalı karşı davacı kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası yönünden istinaf talebinde bulunmuştur.
2.Davalı karşı davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; boşanma yönünden istinaf taleplerinin olmadığını ancak ağır kusurlu bulunan erkeğin eylemlerine karşın İlk Derece Mahkemesince belirlenen maddî ve manevî tazminat miktarı yönünden istinaf talebinde bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; erkeğin, kadına fiziksel şiddet uyguladığı ve hakaret ettiği, evin ihtiyaçlarını karşılamadığı, bahis oynadığı, kadının ise; babaevine gittiği ve geri dönmek istemediği bu haliyle davacı karşı davalı erkeğin ağır, davalı karşı davacı kadının az kusurlu olduğu anlaşılmakla, tarafların kusur belirlemesine yönelik istinaf talebinin esastan reddine, kadın yararına maddî ve manevî tazminatın şartlarının oluştuğu, tazminat takdiri ve miktarının hakkaniyete uygun olduğu anlaşılmakla tarafların tazminatlara yönelik istinaf taleplerinin reddine, tedbir iştirak ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesinin ve nafaka miktarlarının hakkaniyete uygun olduğu anlaşılmakla erkeğin bu yöne ilişkin istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı karşı davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı karşı davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; ağır kusurlu bulunan erkeğin eylemlerine karşın İlk Derece Mahkemesince belirlenen maddî ve manevî tazminat miktarı yönünden temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davalı karşı davacı kadın lehine takdir edilen tazminat miktarlarının hakkaniyete uygun olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri; 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesi 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaatleri dikkate alındığında davalı karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevî tazminat azdır. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevî tazminat takdiri gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarı yönünden ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. İlk Derece Mahkemesi kararının kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat miktarı yönünden BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, karardan bir örneğin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.