"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/947 E., 2023/1436 K.
KARAR : Başvurunun kısmen kabulü ile yeniden esas hakkında hüküm kurma
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 6. Aile Mahkemesi
SAYISI : 2019/532 E., 2021/163 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne ve boşanmanın fer'îlerine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kısmen esastan reddi ve kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün ilgili bölümlerini kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı kadın vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava ve cevaba cevap dilekçesinde özetle; erkeğin kusurlu davranışları nedeniyle evlilik birliğinin çekilmez hale geldiğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesine, ortak çocuk ... yararına 1.500,00 TL, ... için 2.000,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, kadın yararına aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına ve 100.000,00 TL maddî, 100.000,00 TL manevî tazminata, ziynet eşyalarının aynen iadesine mümkün olmaması halinde nakden iadesine hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; kadının iddialarını kabul etmediklerini, kadının kusurlu davranışları nedeniyle evlilik birliğinin çekilmez hale geldiğini iddia ederek tarafların evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadını maddî-manevî tazminat kendisi için talep ettiği nafakaların reddine, ortak çocuklar lehine talep edilen tedbir ve iştirak nafakasının erkeğin gelir durumu dikkate alınarak düzenlenmesini talep dava etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile özetle; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrasına dayalı boşanma talebine ilişkin yapılan değerlendirmede; tarafların daha önce İstanbul 16. Aile Mahkemesi'nin 2018/422 Esas, 2019/221 Karar sayılı ilamı ile boşanma davalarının görüldüğü, 10.09.2019 tarihinde kesinleşen bu boşanma davasında davalı erkeğin açmış olduğu boşanma davasının "sürekli olarak başka bir kadın ve onun çocuğu ile gezip dolaşan ve ortak konutu nedensiz yere terk eden davacı erkeğin aile birliğinin temelinden sarsılmasında kusurlu olduğunun kabulü gerektiğinden" davasının reddine karar verildiği, dinlenilen tanıklarda tarafların yaklaşık 2 yıldır ayrı yaşadıklarını, ...'yi davalının köylü bulduğunu, konuşmalarını cahilce bulduğunu, ... adında bir kadınla sürekli beraber gezdiğini, eve çok nadir geldiğini, sonrasında da eve gelmeyi bıraktığını, evin geçimine destek olmadığı, bu haliyle davalı erkeğin davacı kadına yönelik ekonomik, duygusal şiddet gösterdiği ayrıca güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu hukuken korunur bir sebep olmadan evden ayrıldığı, tüm bu nedenlerle davacı kadın kusursuz davalı erkekte tam kusurlu kabul edilerek 4721 sayılı Kanun'un 166 ncı maddesinin birinci fıkrası gereğince boşanma davasının kabulüne karar verilerek tarafların boşanmalarına karar verildiği, boşanma sebebiyle mevcut veya beklenen menfaatleri zedelenen ve kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın eş yararına maddî ve manevî tazminata hükmedilmesi gerektiği, kadının boşanmakla yoksulluğa düşeceği, ortak çocuğun velâyetinin anneye verilmesinin üstün yararlarına olacağı ve velâyet kendisine verilmeyen eşin çocukların bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmakla yükümlü olduğu, ortak çocuk ...'in dava açılmadan önceki tarihte reşit olduğundan velâyet hususunda değerlendirme yapılmadığı, ziynet alacağı yönünden kısmen kabul kısmen reddine karar verildiği gerekçesi ile; davanın kabulü ile tarafların 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun (4721 sayılı Kanun) 166 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca boşanmalarına, ortak çocuk ...'nın velâyetinin anneye verilmesine, çocuk ile baba arasında kişisel ilişki kurulmasına, ... yararına aylık 800,00 TL tedbir ve iştirak nafakasına, tarafların ortam çocukları 04.07.2000 doğumlu ...'in dava öncesi reşit olduğu görülmekle tedbir nafakası talebinin reddine, kadın yararına aylık 1.500,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakasına ve kadın yararına 40.000,00 TL maddî, 40.000,00 TL manevî tazminata, ziynet eşyasına yönelik 15 gram 22 ayar 5 bileziğin aynen veya dava tarihi itibariyle değeri olan 18.481,4 TL'nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 10 gram 22 ayar künyenin aynen veya dava tarihindeki değeri olan 2.872,80 TL'nin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı kadın vekili istinaf dilekçesinde özetle; tedbir-yoksulluk nafakası, tedbir-iştirak nafakası miktarları, maddî ve manevî tazminat miktarları, reddedilen ziynet eşyası yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
2. Davalı erkek vekili istinaf dilekçesinde özetle; kusur tespiti, tedbir-iştirak nafakasının miktarı, kadın lehine hükmedilen nafakalar ve tazminatların esası ve miktarı, ziynet eşyası alacağı, boşanma ve ziynet davalarının kısmen kabul edilmesine rağmen reddedilen talepler hakkında vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönlerinden istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 13 üncü maddesinin 3 fıkrasının dava konusu uyuşmazlıkta uygulama yeri olmadığından erkeğin ziynet davasındaki vekâlet ücretine yönelik istinaf talebinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının ziynet davası yönünden vermiş olduğu B-4 nolu bendinin kaldırılmasına, yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca erkek lehine 14.304,43 TL vekâlet ücretinin kadından tahsil edilerek erkeğe verilmesi gerektiği, erkeğin diğer istinaf taleplerinin reddine, kadının istinaf taleplerinin reddine, kararın boşanma yönünden temyiz yolu açık, ziynet yönünden kesin karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı kadın vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; nafaka ve tazminat miktarları yönlerinden kararın bozulmasını ve davanın tam kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, kadın yararına hükmedilen nafaka ve tazminat miktarlarının, çocuk yararına nafaka miktarlarının isabetli olup olmadığı, noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 190 ıncı 194 üncü, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Kanun’un, 4 üncü, 6 ncı, 166 ncı, 169 uncu, 174 üncü, 175 inci, 182 nci ve 330 uncu maddeleri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 50 nci ve 51 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı kadın vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında kadın yararına hükmolunan maddî ve manevî tazminat azdır. 4721 sayılı Kanun'un 4 üncü maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 6098 sayılı Kanun'un 50 nci ve 51 inci maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddî ve manevî tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun boşanma ve fer'îleri yönünden esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının kadın yararına hükmedilen maddî ve manevî tazminat yönünden ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.İlk Derece mahkemesi kararının maddî ve manevî tazminat miktarları yönünden davacı kadın yararına BOZULMASINA,
3.Davacı kadın vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
18.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.