"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/2079 E., 2022/2638 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 8. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/442 E., 2019/955 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre mahkemece hükmedilen ve davalı tarafça temyiz edilen 26.139,54 Euro ile reddedilen ve davacı tarafça temyiz edilen 26.139,4 Euro'nun dava tarihindeki TCMB efektif satış kuruna göre karşılıkları 77.634,43 TL olup ayrı ayrı Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107.090 TL’nin altında kalmaktadır.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı ve davalı vekillerinin temyiz dilekçelerinin miktardan REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.07.2023 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.
(Muhalif)
KARŞI OY
1. Dava, 52.279 Euro cezai şart alacağının tahsili istemine ilişkindir.
2. Yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesinin 26.11.2019 tarihli kararıyla davanın kısmen kabulüne 26.139 Euro’nun davalıdan tahsiline karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da 18.12.2022 tarihli kararla istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiş, bu karar her iki tarafça da temyiz edilmiştir.
3. Daire çoğunluğunca, 26.139 Euro’nun dava tarihindeki değeri itibariyle temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, ... çoğunluğun bu görüşüne katılmıyorum. Şöyle ki;
4. Hukuk ve adalet anlayışında yaşanan gelişmelere orantılı olarak 1982 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 36.maddesinde “... yargılanma hakkı” ... insan hakları arasında sayılmıştır. ... yargılanma ilkesi kapsamındaki haklardan biri de, “Mahkemeye Erişim Hakkı” dır. Diğer bir anlatımla, “mahkemeye erişim hakkı” ... yargılanma hakkının en ... unsurlarından birisidir. Mahkemeye erişim hakkı şüphesiz yüksek mahkemeye ulaşma hakkını da kapsar (AYM 23.10.2019 T. ve 2016/73086 BB no’lu). Mahkemeye ulaşmayı aşırı derecede zorlaştıran ya da imkânsız hale getiren uygulamalar mahkemeye erişim hakkını ihlal edebilir (... ..., ... Yargılanma Hakkı Rehberi, Anayasa Mahkemesi Yayınları, s.31 vd.). Bu bağlamda mahkemeye erişim konusunda yasalarda yoruma açık bir hüküm bulunması halinde, ... yargılanma hakkını mümkün kılan yorum tercih edilmelidir.
5. Dava değeri 52.279 Euro olup, 26.139 Euro üzerinden kabul, aynı miktar yönünden ret kararı verilmiş olup, HMK’nın 362/2.maddesinde temyiz kesinlik sınırı hakkında “Alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur” şeklindeki düzenlemedeki “… kararda asıl talebin kabul edilmeyen bölümü…” sözcüğünden hareketle, yüksek mahkemeye erişim ve “... yargılanma hakkını mümkün kılan” bir şekilde yorumlanarak, Mahkemenin dava olunan şeyin karar tarihindeki değerine göre temyiz miktar sınırının değerlendirilmesi gerektiği, bu değerin ise karar tarihi itibariyle 511.831 TL olması nedeniyle temyiz miktar sınırının (2022 yılı itibariyle 107.090 TL) üzerinde olduğundan ... Daire çoğunluğu tarafından temyiz isteminin dava tarihine göre değerlendirme yapılarak miktar yönünden reddine karar verilmesini isabetli bulmuyorum.