"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2022/104 E., 2023/52 K.
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen itirazın iptali davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 373 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca; Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verilmesi halinde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar, 6100 sayılı Kanun’un 362 nci maddesinde öngörülen kesinlik sınırına tabidir.
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Kanun'un 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre, İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen kararda reddedilen ve temyize konu edilen 31.850 Euro'nun dava tarihindeki TCMB efektif satış kuruna göre karşılığı 102.238 TL olup karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 238.730 TL’nin altında kalmaktadır.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde temyiz edene iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
10.07.2023 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.
(Muhalif)
KARŞI OY
1. Dava, 31.850 Euro alacağın tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir.
2. Yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesinin 14.03.2019 tarihli kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da 10.03.2021 tarihli kararla istinaf isteminin reddine karar verilmiş, bu karar Dairenin 26.01.2022 tarihli kararıyla esastan bozularak İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir. İlk Derece Mahkemesi tarafından bozmaya uyularak davanın reddine karar verilmiş, bu defa davacı kanun yolu olarak doğrudan Yargıtay’a başvurmuştur.
3. Daire çoğunluğunca, miktar itibariyle temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, ... çoğunluğun görüşüne katılmıyorum. Şöyle ki;
4. 6100 S. HMK'nın 362/1-a maddesinde yer ... “(1) Bölge adliye mahkemelerinin aşağıdaki kararları hakkında temyiz yoluna başvurulamaz: a) Miktar veya değeri kırk bin (temyiz tarihinde 238.730) Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” şeklindeki düzenlemeden de açıkça görüleceği üzere, Kanun’da sadece Bölge Adliye Mahkemelerinden gelen kararlar için temyiz sınırı öngörülmüş olup, HMK 373/1 maddesi uyarınca bozularak İlk Derece Mahkemelerine gönderilen dosyalarda verilen kararlar için miktar yönünden temyiz sınırı öngörülmemiştir.
5. Hukuk ve adalet anlayışında yaşanan gelişmelere orantılı olarak 1982 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 36.maddesinde “... yargılanma hakkı” ... insan hakları arasında sayılmıştır. ... yargılanma ilkesi kapsamındaki haklardan biri de, “Mahkemeye Erişim Hakkı” dır. Diğer bir anlatımla, “mahkemeye erişim hakkı” ... yargılanma hakkının en ... unsurlarından birisidir. Mahkemeye erişim hakkı şüphesiz yüksek mahkemeye ulaşma hakkını da kapsar (AYM 23.10.2019 T. ve 2016/73086 BB no’lu). Mahkemeye ulaşmayı aşırı derecede zorlaştıran ya da imkânsız hale getiren uygulamalar mahkemeye erişim hakkını ihlal edebilir (... ..., ... Yargılanma Hakkı Rehberi, Anayasa Mahkemesi Yayınları, s.31 vd.). Bu bağlamda mahkemeye erişim konusunda yasalarda yoruma açık bir hüküm bulunması halinde, ... yargılanma hakkını mümkün kılan yorum tercih edilmelidir.
6. Öte yandan dava değeri 31.850 Euro olup, HMK’nın 362/2.maddesinde temyiz kesinlik sınırı hakkında “Alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırk bin Türk Lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur” şeklindeki düzenlemedeki “… kararda asıl talebin kabul edilmeyen bölümü…” sözcüğünden hareketle, yüksek mahkemeye erişim ve “... yargılanma hakkını mümkün kılan” bir şekilde yorumlanarak, Mahkemenin dava olunan şeyin karar tarihindeki değerine göre temyiz miktar sınırının değerlendirilmesi gerektiği, bu değerin ise karar tarihi itibariyle 649.000 TL olması nedeniyle karar tarihindeki temyiz miktar sınırının üzerinde olduğundan ... Daire çoğunluğu tarafından temyiz isteminin dava tarihine göre değerlendirme yapılarak miktar yönünden reddine karar verilmesini de isabetli bulmuyorum.