"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/165 E., 2020/1183 K.
DAVA TARİHİ : 16.01.2013
KARAR : Davanın kısmen kabulü
KARAR DÜZELTME İSTEYEN : Davacı vekili
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Davacı vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı; Muradiye Kampüsü Merkez Kafeterya Binası ve Fen Edebiyat Fakültesi zemin katın kafeterya işletmeciliğini ihale yoluyla kiralayan davalı ile 06.04.2006 tarihinde sözleşme akdedildiğini, sözleşme hükümleri gereğince kira borcunun ve tüketilen elektrik bedellerinin tam olarak ödenmediğini, bu nedenle kira sözleşmesini yenilemeyerek davalı kiracıdan söz konusu taşınmazı tahliye etmesini istediğini, davalı kiracının kiralanan yeri boşaltmaması üzerine hakkında Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2008/327 E. sayılı dosyası ile men-i müdahale davası açtığını, dava sonunda davalı kiracının müdahalesinin men'ine karar verildiğini ancak davalı kiracının mahkeme kararına rağmen kiralanan bu taşınmazları kullanmaya devam ettiğini ve bu yerlerden Manisa 1. İcra Müdürlüğü'nün 2010/2999 E. sayılı dosyası ile 26.05.2010 tarihinde tahliye edilebildiğini, kullanılan süreye ilişkin olarak sözleşme hükümleri gereğince hesaplanan kira alacağı ve kira alacağı faizinin tahsili için Manisa 6. İcra Müdürlüğü'nün 2012/4252 E. sayılı dosyası ile icra takibi başlattıklarını, davalının haksız olarak takibe itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına ve lehine %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı cevap dilekçesi sunmamış yargılama sırasında ise; ödenmemiş kira borcu bulunmadığını ayrıca kiralanan alana verilen elektrik sayacından fotokopi odasına hat çekilmesi nedeniyle ödenen elektrik bedellerinden büyük bir kısmının davacıya ait fotokopi odasınca kullanıldığını, bu hususta bilirkişi incelemesi yapılması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 16.01.2014 tarihli ve 2013/44 E., 2014/69 K. sayılı kararıyla; dosya kapsamına uygun ve denetime elverişli olarak hazırlanan bilirkişi raporu esas alınarak, davalının Manisa 6. İcra Müdürlüğünün 2010/203 takip sayılı dosyasına yaptığı itirazın kısmen iptaline, buna göre; 59.160,76 TL asıl kira borcu, bu borca 26.05.2010 tarihine kadar 6.899,86 TL işlemiş faiz, bu tarihten takip tarihine kadar 1.715,66 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 67.776,28 TL üzerinden icra takibinin devamına; asıl alacağın %20'si olan 11.832,15 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine; fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairenin 04.11.2014 tarihli ve 2014/8231 E., 2014/11890 K. sayılı ilamıyla; taraf teşkili sağlandıktan sonra işin esası hakkında karar verilmesi gerektiğinden bahisle karar bozulmuştur.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, bozma ilamına uyulmak suretiyle davacının 16.01.2014 tarihli duruşmada ilk bilirkişi raporunda belirtilen (67.776,28 TL) miktara itirazları olmadığına dair beyanı da dikkate alınarak, davalının icra takibine yaptığı itirazın kısmen iptali ile 59.160,76 TL asıl kira borcu, bu borca 26.05.2010 tarihine kadar işlemiş 6.899,86 TL faiz, bu tarihten takip tarihine kadar işlemiş 1.715,66 TL faiz olmak üzere toplam 67.776,28 TL üzerinden icra takibinin devamı ile asıl alacağın %20 'si oranında icra inkar tazminatının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Dairenin 21.06.2022 tarihli ve 2022/2048 E., 2022/5991 K. sayılı kararıyla, hükmün onanmasına karar verilmiştir.
VI. KARAR DÜZELTME
A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran
Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
B. Karar Düzeltme Sebepleri
Davacı vekili; taraf teşkili sağlanmadan önce davanın esasına girilemeyeceğinden 16.01.2014 tarihli duruşmadaki beyanının dikkate alınmasının hatalı olduğunu, bilirkişi raporuna ilişkin itirazlarının değerlendirilmediğini ileri sürerek; onama kararının lehine olacak şekilde düzeltilerek mahkeme kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık kira alacağının tahsiline yönelik icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. Bir mahkemenin Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine o kararda belirtilen hukuki esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğü doğar (09.05.1960 tarihli ve 21/9 sayılı YİBK).
2. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 313 üncü maddesi gereğince, kiracı kira bedelini ödemekle yükümlüdür.
3. Yargıtayın yerleşmiş uygulamasına göre, kira ilişkisinin varlığını, başlangıcını ve aylık kira bedelinin ne kadar olduğunu ispat külfeti kiraya verene, kiracı tarafından kabul edilen kira bedelinin ödendiğinin ispat külfeti ise kiracıya düşer.
3. Değerlendirme
Mahkemece uyulan bozma ilamı gerekleri yerine getirilmek suretiyle, taraflar yararına oluşan usuli müktesep haklar da gözetilerek davacının talep edebileceği kira alacağının belirlenmiş olduğu anlaşılmakla davacı vekilinin karar düzeltme taleplerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Karar düzeltme talebinin REDDİNE,
Aşağıda yazılı para cezasının karar düzeltme isteyene yükletilmesine,
31.05.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.