"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1812 E., 2023/366 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Samsun 2. Tüketici Mahkemesi
SAYISI : 2017/196 E., 2022/350 K.
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili; davacının, davalı bankalardan kredi kartı ve krediler kullandığını, davalı bankaların aralarında kartel oluşturarak kredi kartı ve krediler için yüksek faiz oranı belirlediklerinin tespitine dair Rekabet Kurulu kararı doğrultusunda bankalara başvurduğunu ancak olumlu cevap alamadığını, bankalar tarafından uygulanan haksız yüksek faiz sebebiyle zarara uğradığını, davalı bankaların bu haksız eylemi olmasaydı daha az faiz ödeyeceğini ileri sürerek, zararının faizleri ile birlikte tespiti ile mevzuat gereğince göre takdiri mahkemeye ait olmak üzere zararın üç katı oranında tazminatın davalı bankaların ortak sorumlulukları nedeniyle davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili; davanın reddini istemişlerdir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davaya dayanak olan Rekabet Kurulunun 08.03.2013 tarihli kararı kararın iptali isteminin reddine dair Ankara 2. İdare Mahkemesinin 25.12.2014 tarihli ve 2014/232 E., 2014/1581 K. sayılı karara yönelik temyiz isteminin Danıştay 13. Daire Başkanlığının 2015/2624 E., 2015/4608 K. sayılı kararı ile reddedildiği, bu karara karşı karar düzeltme yoluna başvurulması sonucu Danıştay 13. Daire Başkanlığının 2016/4049 E., 2019/1781 K. sayılı kararı ile karar düzeltme talebi kabul edilerek, Ankara 2. İdare Mahkemesinin 25.12.2014 tarihli ve 2014/232 E., 2014/1581 K. sayılı kararının 2577 sayılı Kanun'un 49 uncu maddesi uyarınca bozulduğu, ilk derece mahkemesince ısrar kararı verilmesi üzerine bu kez Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 31.05.2021 tarihli ve 2019/2177 E., 2021/1105 K. ile Ankara 2. İdare Mahkemesinin 19.07.2019 tarihli ve 2019/1106 E.,2019/1466 K. sayılı ısrar kararının kaldırılmasına karar verildiği ve bu karara karşı karar düzeltme isteminin reddedildiği, böylece dayanak kararın iptal edildiği ve davanın dayanağının kalmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; dava dilekçesindeki iddialarını tekrar ederek davalı bankalar tarafından uygulanan faiz oranları sebebiyle zarara uğradığını, verilen kararın dosya esasına girilmeden acele ile verildiğini ileri sürerek; ilk derece mahkemesi kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; Yargıtayca aynı yöndeki uyuşmazlıklardan kaynaklı davalar ile ilgili olarak davanın reddi kararlarında isabetsizlik bulunmadığının değerlendirildiği, kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf nedenlerini tekrar ederek, herhangi bir delil toplanmadan ve araştırma yapılmadan Danıştay kararından sonra fikir yürütmek suretiyle usuli muktesap hak teşkil eden bekletici mesele ara kararından zamansız olarak dönülerek aceleyle aleyhe karar verildiğini, kararın nihai kesinliğinin de beklenmesi gerektiğini, bağımsız bilirkişi kurullarından rapor alınması, esasa girilmesi gerketiğini ileri sürerek; kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun'un (4054 sayılı Kanun) "Tazminat Hakkı" başlıklı 57 nci ve 58 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere ve özellikle UYAP üzerinden yapılan incelemede Rekabet Kurulunun 08.03.2013 tarihli ve 13-13/198-100 sayılı kararının iptaline ilişkin Ankara 2. İdare Mahkemesince açılan davada davanın reddine karar verildiği, karar düzeltme aşamasında Danıştay 13. Dairesinin 21.05.2019 tarihli ve 2016/4017 E., 2019/1779 K. sayılı kararı ile hükmün bozulması üzerine Ankara 2. İdare Mahkemesinin 19.07.2019 tarihli ve 2019/1108 E., 2019/1463 K. sayılı "Israr-Ret" kararının verildiği ve bu kez Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 31.05.2021 tarihli ve 2019/2656 E., 2021/1104 K. sayılı kararı ile bozularak yeniden yapılan yargılama neticesinde Ankara 2. İdare Mahkemesinin 2022/920 E., 2022/855 K. ve 26.04.2022 tarihli kararıyla idari işlemin iptaline karar verildiğinin böylece kurul kararının hukuka aykırı olduğunun idari yargı kararı ile tesbit edilmiş olduğu ve davacının zarar ve zarar miktarını ispatlayamadığının anlaşılmasına göre davacı vekilinin temyiz nedenlerinin reddi ile kararın onanması gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.02.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.