"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 09.11.2022
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/109 E., 2021/194 K.
Taraflar arasındaki asıl ve birleşen tazminat davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle asıl ve birleşen davaların usulden reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile adli yargının görevli olduğu gerekçesiyle kararın HMK m.353 1-a-6 maddesi uyarınca kaldırılmasına, yargılama yapılıp bir karar verilmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 09.11.2022 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin, kararın kesin olduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar davalılar tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi; temyiz konusu kararın, 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin dört numaralı alt bendi uyarınca kesin olduğu gerekçesiyle davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 09.11.2022 tarihli ek kararına ilişkindir.
Bölge Adliye Mahkemelerinin, dava şartlarına aykırılık nedeniyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine ilişkin kararları, 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin dört numaralı alt bendi uyarınca kesin olup, temyiz edilemez.
Yargı yolunun caiz olması, 6100 sayılı Kanun’un 114.maddesinde dava şartları arasında sayılmıştır.
Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar, yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 09.11.2022 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
17.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.