Logo

3. Hukuk Dairesi2024/1870 E. 2025/373 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kaçak elektrik kullanım bedeli tahakkuku üzerine açılan menfi tespit davasında, kaçak kullanım olup olmadığı ve tahakkukun miktarı uyuşmazlığı.

Gerekçe ve Sonuç: Sayacın geri dönülmez mandalı bulunduğu ve müdahale edilmediği, tolerans dahilinde çalıştığına dair bilirkişi raporunun Yargıtay ve taraf denetimine elverişli olması gözetilerek, davalı vekilinin temyiz itirazları reddedilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/483 E., 2024/264 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi

SAYISI : 2018/327 E., 2021/670 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili; müvekkilinin işletmekte olduğu oteldeki 359.0 numaralı aboneliğe ilişkin 14.08.2009 tarihinde kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlendiğini, tutanağa istinaden kaçak ve ek kaçak tahakkuku yapıldığını, kaçak elektrik kullanılmadığını, sökülen sayaca ilişkin labaratuar incelemesi bulunmadığını, tahakkuka esas sürenin yanlış belirlendiğini ileri sürerek; davalı tarafından tanzim edilen 14.08.2009 tarih ve 152677 seri nolu kaçak elektrik tespit tutanağı ile 21.08.2009 tarih ve 895603 seri nolu 739.715,60 TL tutarındaki fatura ve 17.08.2009 tarihli 69.441,50 TL tutarındaki kaçak elektrik tüketim tahakkukunun ilgili mevzuata aykırı olması nedeniyle toplam 809.157,10 TL tutarındaki bedel kadar davacı şirketin borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili; davacıya ait sayaca ilişkin 28.07.2009 tarihli ve 07.08.2009 tarihli sayaç ve devreleri kontrol föyü kapsamında iki ay müddetince izlemeye alınarak endeks okuması yapıldığını, yapılan izleme işlemi neticesinde ilgili abonenin sayaçların bulunduğu pano üzerindeki kuruma ait plastik mühürlerin her seferinde değiştirildiği, faturadaki endeksler ile kontrollerdeki endeksler arasındaki incelemelerde sayaca müdahale edilerek endeks yazmasının engellendiği belirlenerek kaçak elektrik kullanıldığının tespit edildiğini, yapılan tahakkukların mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; sayaçlardaki mühürlerin orjinal olmadığı, yetkili kurum tarafından basılı mühürler olmadığı, 07/08/2019 tarihli kontrolde sayaçtaki endeks 598,68 Kw iken bizzat davacı yetkilisinin imzasını da taşıyan 14/08/2019 tarihli tutanakta ise tüketim endeksinin öncekinden düşük olarak 570,63 Kw olarak tespit edildiği, arada 28,05 Kw eksiklik bulunmduğu, davacı şirkete ait otelde kaçak elektrik kullanıldığının sabit olduğu, bu tutanaklara göre de her iki tutanak tarihi arasındaki (07/08/2009 - 14/08/2009) 7 günlük süreye ilişkin kaçak tüketim faturası ve kaçak elektrik tüketim ceza tutanağı faturası düzenlenmesi gerektiği, ek bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne, davacının davalıya 21/08/2009 tarih, 895639 nolu 739.715,60 TL bedelli fatura nedeniyle 724.497,47 TL; 17/08/2009 tarih, 895638 nolu, 69.441,50 TL bedelli fatura nedeniyle de 59.295,88 TL borcu bulunmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin 22.10.2021 tarihli kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 19.02.2024 tarihli kararıyla davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulü ile davacının, davalıya 21/08/2009 tarih, 895639 nolu 739.715,60.-TL'lik, 17/08/2009 tarih, 895638 nolu, 69.441,50 TL bedelli faturalar nedeniyle borcu olmadığının tespitine karar verilmiş; karara karşı, süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

Davalı vekili; iki ayrı heyetten rapor alındığını, ilk heyetin kaçak kullanımı tespit ettiğini, diğer raporla çelişki oluşmasına karşın yeni rapor taleplerinin reddedildiğini, bölge adliye mahkemesince rapor alınmadan karar verildiğini, mahkemece eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğini, alınan bilirkişi raporları arasında çelişki bulunduğunu, davacı şirket yetkililerinin karşılıksız yararlanma suçundan mahkum olduklarını, yasa değişikliği ile bedeli ödedikleri için ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiğini, ceza dosyasındaki ikrarın bağlayıcı olduğunu, hukuk mahkemesinde kaçak kullanımın yeniden irdelenemeyeceğini, kaçak tutanaklarının bizzat davacı yetkililerince imzalandığını, yapılan tespiti kabul ettiğini, sayaç kontrol föylerine göre sayacın geri gitmesi için işlemler yapıldığının belirlendiğini, mühürlerin değiştirildiğinin anlaşıldığını, sayaç endeksinin en son okunan endeksten düşük olduğunu, kaçak kullanımın sabit bulunduğunu, müvekkili şirketçe yapılan tespit ve işlemler gözetildiğinde kaçak elektrik enerjisi kullanım süresinin 7 gün olarak belirlenmesinin hatalı olduğunu, kaçak tüketim hesabının yanlış yapıldığını ileri sürerek; kararın bozulmasını istemiştir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Uyuşmazlık, kaçak ve ek tüketim bedeli tahakkuku nedeniyle menfi tespit istemine ilişkindir.

Somut uyuşmazlıkta; davalı şirket çalışanları tarafından düzenlenen davaya konu kaçak tespit tutanağı ile davacının kaçak elektrik kullandığı tespit edilmiş ise de, sayaç üzerinde yapılan incelemede sayacın geri dönülmez mandalı bulunduğu, müdahale edilmediği, tolerans dahilinde çalıştığının belirtildiği, geri dönmez mandalı olan sayaçlarda akım yönü değiştirilerek endeksin düşürülemeyeceğine yönelik hükme esas alınan bilirkişi raporunun Yargıtay ve taraf denetimine elverişli olduğu anlaşılmakla davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370. maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

20.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.