"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
KARAR : Kabul
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10 uncu maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkini davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, tarafların temyiz etmemesi üzerine 23.06.2011 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacı idare vekili 04.10.2022 tarihli dilekçesi ile; bozma öncesi kararda dava konusu ... ili, ... ilçesi, ... köyü, 130 ada 7 parsel sayılı taşınmazın 28,98 m²lik kısmının bedelinin hesaplandığı ve bu kısmın yol olarak terkinine karar verildiğini, Yargıtay 5. Hukuk Dairesince kararın bozulduğunu, bozma kararı uyarınca taşınmazın tamamının bedeline hükmedildiği halde 28,98 m²lik kısmın terkini şeklinde karar verilmesinin kamu zararına neden olduğunu belirterek karardaki taşınmazın yüzölçümünün düzeltilmesi yönünde kararın tavzih edilmesini talep etmiştir.
Mahkemece 05.10.2022 tarihli ek karar ile tavzih isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı idare vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, dava konusu taşınmazın kamulaştırılacak alanı 79 m² olması gerekirken 28,98 m²lik kısmın yol olarak terkinine karar verilen ve kesinleşen kararın tavzihi isteminin reddine yönelik Mahkemenin 05.10.2022 tarihli ek kararına ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 305 inci maddesinin ikinci fıkrasının ''Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez. '' hükmü gözetildiğinde hükmü değiştirecek şekilde tavzih kararı verilmesinin usul ve yasaya uygun olmayacağı anlaşıldığından tavzih talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Mahkemece verilen ek karar yukarıda anılan kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Mahkemece verilen 05.10.2022 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına,
20.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.