Logo

5. Hukuk Dairesi2022/14900 E. 2023/7772 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Birden fazla parsel üzerine kurulu sitede, davalının ortak alan niteliğindeki depolara eşya bırakması nedeniyle açılan el atmanın önlenmesi davasında görevli mahkemenin tespiti.

Gerekçe ve Sonuç: Toplu yapı niteliğinde olmayan sitelerde Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin değil genel hükümlerin uygulanacağı, bu durumda da el atmanın önlenmesi davasında görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğu gözetilerek, ilk derece mahkemesi olan sulh hukuk mahkemesinin ve istinaf mahkemesinin kararları bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2018/1246 Esas, 2020/1510 Karar

KARAR : Esastan ret

İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. Sulh Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2017/118 Esas, 2018/107 Karar

Taraflar arasındaki el atmanın önlenmesi ve eski hale getirme davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usûl eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının kat maliki olduğunu, sitenin ortak alanlarından olan depoları eşyalarını bırakmak suretiyle kullandığını, bu durumun sona erdirmesi için ihtarname keşide edildiğini, buna rağmen eşyalarını almadığını, davalının ortak alana yaptığı müdahalenin önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalının süresi içerisinde cevap dilekçesi sunmadığı görülmüştür.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davalı istinaf dilekçesinde özetle; site yönetiminin 2011 veya 2012 yıllarında boş depoların kat maliklerine kullandırılması hakkında karar aldığını, bunlardan birisinin de kendisi olduğunu, depoların sitede vereceği İngilizce kursları için materyal ve idari ofis olarak tahsis edildiğini, ilgili yazının mahkemeye sunulduğunu ancak dikkate alınmadığını, ilgili yıllara ait karar defterinin kaybolduğuna ilişkin yönetimden belge alarak dosyaya sunduğunu, izinsiz kullanımının olmadığını, tüm yönetimlerin haberi olduğunu, bilirkişi raporlarının tarafına gönderilmediğini, itiraz hakkının kısıtlandığı belirterek kararın kaldırılmasını, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının ortak alan niteliğindeki depoları eşya depolamak suretiyle kullandığı, daha önce depoların şahsi kullanımının 15.02.2015 tarihli genel kurulda oylanarak oy çokluğu ile reddedildiği, her kat malikinin 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 16 ncı maddesi gereğince ortak yerlerde arsa payı oranında, ortak mülkiyet hükümlerine göre kullanma hakkına sahip oldukları, ortak yerlerin kullanım hakkının; kat maliklerince, bir veya birden fazla kat malikine verilmesi ve buraların kullanım şeklinin düzenlenmesinin kat maliklerinin asgari 4/5 pay ve paydaş çoğunluğuyla mümkün olduğu gözetildiğinde davalının ortak alana el atmasının önlenmesi yönündeki ilk derece mahkemesi kararı usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarının ve istinaf taleplerinin incelenmediğini ileri sürmüştür.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukukî Nitelendirme

Uyuşmazlık, kat malikinin ortak alan olan site deposuna eşya bırakmak şeklindeki el atmanın önlenmesi ve eski hale getirme istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk

1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.

2. 634 sayılı Kanun'un 66, 67 ve 68 inci maddeleri.

3. Değerlendirme

1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. 634 sayılı Kanun'un 66, 67 ve 68 inci maddeleri bir bütün olarak değerlendirildiğinde birden fazla parsel üzerine kurulu sitelerde toplu yapı kapsamında değerlendirme yapmak için toplu yapı yönetim planı haricinde tapu ve vaziyet planında ortak alan bağlantısının sağlanmasının gerekeceği açıktır.

3. Dosya kapsamında yapılan incelemede ,Pendik Kaymakamlığı Tapu Müdürlüğü'nün 28.03.2022 tarihli cevabı yazısından; ilgili sitenin ortak alanlarına ilişkin tapu bağlantısının olmadığını ayrıca yine ortak alan vaziyet planının da kayıtlarında mevcut olmadığını bildirdiği görülmüştür. Birden fazla parsel üzerinde kurulu olan sitede 5711 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun da Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun'un 22 nci maddesi ile 634 sayılı Kanun'un 66 ncı ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmakta olup uyuşmazlıkta Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.

4.Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür.

5. Tüm bu nedenlerle toplu yapı koşullarını sağlamayan birden fazla parsel üzerine kurulu sitenin el atmanın önlenmesi davasında Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerinin değil, genel hükümlerin uygulanması gerekmektedir. Buna göre görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, esas hakkında hüküm kurulması ve bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

1. Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,

2. İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA,

Davalıdan peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,25.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.